De verhalen van Kale: Aanpassingsvermogen

Hoewel Johan Cruijff gezegend is met vele goede eigenschappen is aanpassingsvermogen er niet eentje van. In navolging van zijn succes bij Barcelona probeert El Salvador ook bij Ajax de jeugdopleiding en het eerste elftal op de schop te gooien en alle teams dominant en attractief 4-3-3 te laten spelen. Wars van concessies vertrappelt de groep-Cruijff als een blauwe olifant iedereen in haar weg naar de machtsovername, waarbij maar één mantra gehanteerd wordt: slikken of stikken.
 
Aanpassen komt wat dat betreft niet in de vocabulaire van Johan voor. Ajax-directeur Rik van den Boog, eveneens gezegend met een groot ego, weet inmiddels hoe laat het is en zal per 1 juni het veld ruimen.
 
Ook binnen de pokerwereld heb je mensen waarbij aanpassen geen tweede natuur is. Zo begeeft internet tough guy Mark Roovers zich als een ware tornado door het veld, waarbij hij steevast anderen beticht van te weinig kracht tonen. Good old Brent de Bruin is daarentegen een speler die vanuit het andere eind van het spectrum opereert. Een zieke dubbele float zit wat dat betreft niet in zijn repetoire. Beide spelers hebben een kenmerkende speelstijl waar ze vrijwel nooit van af zullen wijken. En juist in dat aanpassen aan de situatie ligt mijns inziens een ondergewaardeerde sleutel van goed pokerspel.
 
Vuurdoop naast shoarmakoning
Vier jaar geleden schoof ik als de vleesgeworden internetheld voor het eerst in Holland Casino Amsterdam aan. Het welbekende recept: bleek bekkie, 24/7 Pizza™ buikje, te strak zittend G-Star shirtje door said buikje en een gros aan onhandige chiptruukjes. Tussen shoarmakoning Ben, rebuykoning Sammy, Mega Millions koning Jay en wijde-range-van-handen koning Arthur waren dit mijn eerste stappen in het live-pokercircuit.
 
Wat mij direct opviel was hoe uitermate slecht het met de fundamentals van veel spelers gesteld was. Verwacht hier geen Sparkling Views en gezifte muggen, het enige waar men oog voor heeft is de showdown, al dan niet vergezeld van fantastisch results oriented commentaar (met “ik wist dat ie kwam” en “had je op de flop maar moeten kijken waar je stond jongen” als toppertjes). Maar ondanks ongebalanceerd spel, twijfelachtige sizing en de meest doorzichtige lijnen bleek het spel van sommige locals tegen de plaatselijke oppositie uiterst effectief. Tijdens mijn vuurdoop zat ik vol verbazing deze taferelen gade te slaan. Want waarom trapten de zwakke spelers toch constant met open ogen in de opzichtige vallen van de lokale regulars?
 
Eén level is genoeg
De locals voelden in ieder geval op natuurlijke wijze goed aan hoe ze value van de echt slechte tegenstanders moesten halen. Iets dat voor mij destijds een wijze les vormde en waar ik nog steeds profijt van heb: slechts één level hoger dan je directe tegenstander zitten is genoeg. Als de hele tafel door heeft dat jij de meest opzichtige valuelijn aller tijden uitvoert, maar de enige die het niet merkt je directe tegenstander is, kun je lachend je chips binnenharken terwijl de rest van de tafel zich afvraagt hoe je er telkens mee wegkomt.
 
Nu na Black Friday de hemel in online pokerland langzaam op ons neer aan het dalen is en aspirerende pokerpro’s wellicht steeds vaker live voor hun brood moeten spelen is het goed om jezelf op meerdere vlakken te ontwikkelen. En voor degene die wiskundig niet zo geschoold zijn: don’t worry, ook zonder een Marcel Vonk Seal of Approval valt er geld te verdienen. Opvallend genoeg tonen vaak de mensen die wel dit illustere zegel koesteren een gebrek aan aanpassingsvermogen en laten hiermee geld liggen. In Amsterdam zijn er in ieder geval genoeg spelers die ondanks technisch gemankeerd spel op andere wijze hun winst weten te behalen.
 
Conclusie
Discipline blijft de nummer één voor een goede pokerspeler. Tiltcontrole, bankrollmanagement en eerlijk wezen ten opzichte van jezelf zijn de belangrijkste eigenschappen voor winnend spel op de lange termijn. Maar een ondergewaardeerd aspect is het goed kunnen aanpassen aan je directe tegenstanders. Niet voor niets is het de absolute specialiteit van Phil Ivey. Het vormt geen excuus om de fundamentals van je pokerspel niet te perfectioneren en in plaats daarvan jezelf, hard snuivend en trots op de borst kloppend, als gevoelsspeler te labelen. Toch is het zeker tegen zwakkere spelers lucratief om meer aandacht aan de randzaken te besteden.
 
Of zoals Johan het ooit zo mooi zei: “Het moeilijke van een makkelijke wedstrijd is om een zwakke tegenstander slecht te laten voetballen.”
 
– KaleGozer –

Lees hier meer columns van Yori ‘KaleGozer’ Epskamp >>>

Lars Smeets
Lars Smeets a.k.a. 'LarsVegas' uit Valkenburg is sinds 2012 aan PokerCity verbonden. Sinds 2017 is hij eigenaar, samen met Pieter 'PrinsFlip' Salet.

10 Comments

  1. Leuk artikel Kale,

    Het is iets wat ik zelf heb ondervonden (en nog steeds doe) nadat ik mijn teentjes ben gaan dippen in het live poker. Omdat ik gewend ben tegen fundamenteel zeer sterke tegenstanders te spelen maak ik de veelgenoemde fout van het verkeerd inschatten van tegenstanders. Wat me erg opvalt en dat sluit hier ook een beetje aan, op het moment dat je een agressief/suïcidaal image hebt er een bepaald ‘breekpunt’, zelfs bij de regulars, zit tot waar zij bereid zijn te folden. Er zit dan in hun hoofd vast dat wanneer zij iets geflopt hebben het niet meer uitmaakt hoe het bord ontwikkeld maar dat ze simpelweg niet meer bereid zijn om te folden.

    Dit is allemaal simpel gezegd natuurlijk in het soms tragisch slome livespel dat ik het soms niet kan laten om het toch nog een keer te proberen… 😉

  2. Leuk artikel Kale,

    Het is iets wat ik zelf heb ondervonden (en nog steeds doe) nadat ik mijn teentjes ben gaan dippen in het live poker. Omdat ik gewend ben tegen fundamenteel zeer sterke tegenstanders te spelen maak ik de veelgenoemde fout van het verkeerd inschatten van tegenstanders. Wat me erg opvalt en dat sluit hier ook een beetje aan, op het moment dat je een agressief/suïcidaal image hebt er een bepaald ‘breekpunt’, zelfs bij de regulars, zit tot waar zij bereid zijn te folden. Er zit dan in hun hoofd vast dat wanneer zij iets geflopt hebben het niet meer uitmaakt hoe het bord ontwikkeld maar dat ze simpelweg niet meer bereid zijn om te folden.

    Dit is allemaal simpel gezegd natuurlijk in het soms tragisch slome livespel dat ik het soms niet kan laten om het toch nog een keer te proberen… 😉

  3. Leuk stukkie weer Kale! Zoals ook wel weer blijkt bij Johan, niemand is flawless..

  4. Leuk stukkie weer Kale! Zoals ook wel weer blijkt bij Johan, niemand is flawless..

  5. Damn it! Alweer een leak gespot!

    Ik zal je advies ter harte nemen Kale 😉

    Groeten,
    KT

  6. Damn it! Alweer een leak gespot!

    Ik zal je advies ter harte nemen Kale 😉

    Groeten,
    KT

  7. Leuk artikel, gelukkig wel een bijzonder onbelicht aspect van poker strategy related subjects. Vond het stiekem erg jammer dat je hier over schreef, maar gelukkig is het ontwikkelen van je aanpassingsvermogen een stuk moeilijker dan de vele andere vaardigheden die met poker gemoeid zijn! Wil je alleen de volgende keer geen flush meer floppen tegen m’n AA, dat zou ik zeer op prijs stellen! HAHAHA! GG SIR!!

  8. Leuk artikel, gelukkig wel een bijzonder onbelicht aspect van poker strategy related subjects. Vond het stiekem erg jammer dat je hier over schreef, maar gelukkig is het ontwikkelen van je aanpassingsvermogen een stuk moeilijker dan de vele andere vaardigheden die met poker gemoeid zijn! Wil je alleen de volgende keer geen flush meer floppen tegen m’n AA, dat zou ik zeer op prijs stellen! HAHAHA! GG SIR!!

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.