Robbie ‘iTSReTSaM’ Bakker: ‘De media-aandacht met die Amerikanen, dat is echt niet normaal’

Robbie Bakker, op ons forum bekend als ‘iTSReTSaM’ benutte het thuisvoordeel optimaal bij de World Poker Tour op Sint Maarten. De eilandbewoner haalde twee weken geleden de finaletafel en werd zesde, goed voor $28.700. PokerCity zocht contact met Bakker en kreeg Rens ‘Rens02’ Feenstra er als bonus bij. Over de bustout hand, de WPT, het nut van poker en natuurlijk de Royal Flush Girls!

Lees hier het nieuwsbericht over het resultaat van Robbie Bakker bij de WPT St. Maarten. Zesde bij een WPT, een prachtige prestatie! Bakker: “Ik ben wel blij met het resultaat, maar toch ook een beetje teleurgesteld…als de kaarten net anders vallen dan win ik gewoon! Maar goed, ik kan ook net zo goed twaalfde worden.” Bakker vloog eruit in een spraakmakende hand tegen de uiteindelijke winnaar Tony Dunst. Een clash, die normaliter niet vaak zal voorkomen, aangezien er twee shortstacks aan tafel zaten. Hieronder de hand uit het livereport van de WPT:

De analyse van Bakker en Feenstra: preflop
Robbie: “In deze spot ben ik nooit heel licht. Ik ga niet licht driebetten uit positie, terwijl er twee shortstacks zijn. Ik speel zelf een miljoen punten hij 1,4 miljoen.”
Rens: “En omdat Marvin Rettenmaier op de button zit, gaat Tony Dunst ook niet licht openen.”
Robbie: “Ja precies, want Rettenmaier gaat heel vaak driebetten. Dus wat gaat die Dunst daar openen UTG: suited plaatjes, pairs, misschien suited maar dat waarschijnlijk al niet eens. Een natuurlijk ook wel en en beter, wat suited Aasjes.”
Rens: “Maar hij callt natuurlijk met lang niet alles een driebet, omdat jij daar heel erg sterk bent. Zijn range is al sterk en dat weet hij ook.”
Robbie: “Zijn range is minder wijd dan je normaal gesproken aan een sixhanded tafel zou hebben. Ik zat in de SB en hij UTG. Hij is best wel solid, maar niet hyperagressief. Hij speelt rustig, driebet vrij weinig. Ik besluit uit positie wat groter te driebetten, tegen de drie keer zijn opening. Lijkt me vrij standaard. Hij callt, dan wordt zijn range nog een stuk kleiner. Pairs om een set te floppen, suited plaatjes, suited en beter.”
Rens: “Maar bijvoorbeeld gaat hij daar ook gewoon flatten en niet vierbetten.”
Robbie: “Hij wil natuurlijk niet voor tachtig blinden preflop erin krijgen in deze spot. Ik denk dat ie zelfs vrouwen nog heel vaak flat daar.”
Rens: “Er zaten nog twee shortstacks in dus je wil het er eigenlijk niet tegen elkaar in krijgen. Daarom is Robbie natuurlijk ook best wel sterk daar.”

De analyse van Bakker en Feenstra: op de flop
Bakker: “Op besluit ik iets minder te betten dan mijn driebet preflop, 85.000 in 208.000. Ik wil natuurlijk wel dat ie callt. Toen de call kwam was mijn eerste gedachte dat hij heel vaak of zou hebben. Ik dacht, dit is een heel mooi scenario.”
Rens: “Ik zag de handen natuurlijk niet. Ik dacht Robbie heeft en Tony Dunst die heeft hier vaak . Dat is een mooie flop!”

De analyse van Bakker en Feenstra: op de turn
Bakker: “De turn is een totale blank, . Ik bet iets meer dan het dubbele van de flopbet, 197.000 in 378.000. Waarom bet ik dat? Er zit zo’n drieënhalve ton in de pot. Ik bet iets van 60% pot. Dan hou ik zes ton achter in een pot van acht ton als hij callt. Dan kan ik prima jammen op de river. Ik wilde al bijna elke river gaan schuiven. Het enige wat ik dacht is, als er een lage klaveren komt dan…dan ging ik wel m’n leven haten denk ik! Hij heeft daar ook nog wel eens een hand als , , , , en .

De analyse van Bakker en Feenstra: op de river
Bakker: “Maar nu komt op de river dus de klaveren vrouw en ligt er . Dat verandert het hele scenario, want op dat moment zijn er in mijn beleving nog maar drie klaveren combo’s die hij kan spelen. Dat zijn , en .”
Rens: “En er zijn drie combo’s van tienen, drie combo’s van , vier combo’s van en vier combo’s van . Ik denk dat en daar altijd callen, omdat jij daar zo vaak speelt.”
Robbie: “Op dat moment ging ik er ook vanuit dat hij soms tienen heeft, maar suited kan ook.”
Rens (foto rechts): “Dat is maar één combo. Maar goed, hij heeft nog zeven combo’s waar hij mee callt en verliest.”
Robbie: “Dat zei hij ook achteraf, dat hij daarmee zou callen. En dan zijn er drie combo’s waarvan ik verlies en zeven waar ik van win. Dan heb je nog vier keer combo die hij kan hebben. Maar ik wil ook niet checken, dat hij denkt ik zet om in een bluf. Ik ging all in voor 615.000 in 772.000. Hij heeft daar nooit meer bijvoorbeeld . Dat callt ie preflop al niet. En als ie al callt, dan callt ie op de flop wel, maar op de turn natuurlijk nooit meer. Hij heeft dan een kale flushdraw die hij zou gaan chasen, en op het moment dat die klaveren valt krijgt hij heel vaak geen actie meer.”
Rens: “Punt is ook nog dat Robbie heel weinig klaveren in zijn range heeft. Als hij daar driebet uit de SB speelt hij heel weinig suited connectors. En als je daar Azen gaat checkfolden, dan checkfoldt je je hele range. Je zit net te shallow, te ondiep om te bet/folden op de river. Je kunt ook niet drie ton zetten en drie ton achterhouden. Dan denkt hij, dat is , gaat ie tienen shoven voor value, in een bluf omzetten. Krijg je dat soort onzin.”
Robbie: “Ik bet op de turn al groter om hem een verdwaalde kale flushdraw te laten folden. Al zou hij zo’n hand spelen, dan gooit ie ‘m weg op de turn. Die heeft hij daar nooit meer.”
Rens: “Goede kans inderdaad. Je kan nooit alles 100% zeker zeggen. Maar ik denk dat hij die handen preflop misschien niet eens opent, als ie opent foldt ie waarschijnlijk op de driebet. En als hij dat wel doet, is de kans groot dat hij foldt op de turn. De kans dat Tony daar een achtige hand speelt is gewoon heel klein.”
Robbie: “Ik denk dat veel mensen die kaart juist als gevaarlijk zien, de . Maar het is eigenlijk juist een goede kaart, omdat hij heel veel combo’s wegneemt bij mijn tegenstander. Achteraf vond ik het nog beter dat ik all in ging op de river, dan op het moment zelf.”

Helaas had Dunst één van de drie combo’s die je versloegen, namelijk voor de klaveren flush. Dan maar uithuilen bij de Royal Flush Girls?
Robbie: “Ha, de Royal Flush Girls ja. op dag 3 waren ze al de zaal, kwamen ze een beetje een babbeltje maken. Ik heb niet het idee dat die een hele grote meerwaarde hebben, maar over het algemeen vindt de man dat wel gewoon leuk. Sowieso is het hele mediagebeuren echt gigantisch. Compleet niet te vergelijken met Nederland of een EPT. Dit was mijn eerste WPT. Ik wilde heel graag de FT halen in Amsterdam bij de MCOP. Maar nu ik deze FT heb gehaald, vond ik dit echt veel vetter dan daar. De media-aandacht met die Amerikanen, dat is echt niet normaal. Ik kreeg het visitekaartje van de manager van de WPT, omdat ik een televised final table haalde. Ze zei erbij: ‘Als je bij een WPT ergens komt, stuur me een mailtje. Dan word je opgehaald op het airport en regelen we van alles voor je.’ Echt heel chill.”

De WPT maakt er altijd een hele show van. Was dat op Sint Maarten ook weer zo?
Robbie: De setting was prachtig. Ik heb Mike Sexton even kort gesproken. Zij zitten daar in zo’n booth te praten, commentaar te geven, maar ze zien de kaarten nog niet. Dat wordt er dan later tussendoor gemonteerd. In een break zei ik tegen hem van: ‘jullie zien die kaarten toch helemaal niet, waarom doen jullie dan zo enthousiast?’ Hij zo van: ‘Welcome to America!’
“Voordat ik die FT ging spelen, de avond ervoor, kreeg je een heel interview, moest je vooraf geschminkt worden. De volgende ochtend voor de FT wordt alles voor je geregeld. Eten, drinken. Als je zegt ‘m’n vrienden komen zo’, dan sturen ze iemand naar de ingang die ze voor je ophaalt. Heel Amerikaans, maar wel echt goed geregeld.”
Rens: “Het deelnemersveld vond ik wel apart. Er zaten echt heel veel Duitsers in. Die waren met een hele club van 140 man, hadden een vliegtuig geboekt. Één vliegtuig vol met allemaal van die pokerende Duitsers. Het is wel veel relaxter dan een EPT ofzo. De spelers zijn veel minder serieus, er wordt veel meer gebabbeld aan tafel. Veel slechte Amerikanen komen kaarten bij de WPT.”
Robbie: “Ja, wij zaten aan de eerste tafel – dat was wel een minpuntje trouwens – via late registration kwamen we naast elkaar te zitten. Beetje jammer, maar het was echt een hele mooie tafel. Dat zaten een paar mensen bij die totaal niet wisten wat ze deden. Op dag 2 had ik weer zo’n mooi tafeltje, kon ik zonder showdown van 30K naar 170K. Tot de finaletafel ben ik maar één keer all in geweest! Dat was net na de bubble met tegen op . Ik opende preflop, mijn tegenstander callde uit de BB en bette vervolgens uit op de flop. Ik shove, hij callde en mijn hand hield stand.”

Voor Bakker was de WPT St. Maarten een thuiswedstrijd, aangezien hij alweer een tijdje op het eiland woont. Voor zijn werk moest hij in 2010 een aantal keer naar St. Maarten en dat beviel zo goed, dat hij besloot er te gaan wonen.
“Ik vind het hier zo mooi en wilde wat meer gaan kaarten. Ik werk freelance en speel zo nu en dan wat poker. Hopelijk om een keer een echt leuk bedrag te winnen. Het zijn allemaal van die net nietjes. Het klinkt gek, maar bij al mijn grote cashes had ik bijna alle actie zelf. Van dit toernooi had ik ook weer 20% meer dan ik eigenlijk wilde, omdat op het forum niemand procenten kocht.”

Hoe ben je met poker begonnen?
Robbie: “Zoals iedereen eigenlijk, een beetje kaarten met vrienden. Toen merkte ik wel dat ik het wat leuker vond dan de rest, ben ik mij er wat meer in gaan verdiepen. Ik ging in Amsterdam in het HC die wekelijkse toernooitjes spelen. Daar heb ik wel wat mee verdiend, het niveau was erg laag. Ik heb altijd wel winnend of break even poker gespeeld. De laatste anderhalf á twee jaar heb ik met Rens veel meegekeken en hij heeft mij dingen verteld. Daar is mijn spel echt tien keer beter van geworden. De afgelopen SCOOP was Rens hier om te spelen, toen heb ik ook veel geleerd. Zoals nu, zat ik aan de FT en ik was helemaal niet zenuwachtig. Ik had het idee dat ik ook gewoon beter was, nou ja, niet beter dan die Rettenmaier maar ik had wel het idee dat ik niet bang hoefde te zijn, dat ik ze gewoon kon hebben.”

Zie je jezelf nog lang pokeren?
Rens: “Ja, uiteindelijk wil ik wel iets anders met m’n leven gaan doen. Maar zolang ik het leuk vind, er geld mee verdien en mooie reisjes kan maken, waarom niet? Uiteindelijk wil je wel wat meer. Dat snap ik ook wel van Brummel. Maar ik hecht daar niet heel erg veel waarde aan. Ik kan wel een studie gaan doen en andere dingen, maar hoeveel ik dan uiteindelijk zal bijdragen aan de Nederlandse economie of wereldgeluk? Dat is ook niet een reden waarom ik iets anders zou willen.”
Robbie: “Stel je gaat straks werken en je verdient €2.000 euro per maand, wat nog een prima salaris is in Nederland. En je hebt een huis gekocht zonder hypotheek en nog wat spaargeld, dan heb je ook niet heel veel meer nodig als je een gezinnetje hebt en normaal wil leven. Nu geef je meer uit. Hij (Rens) is nu 24, maar als hij straks 38 is hoeft ie ook niet meer op stap enzo. Dan ga je gewoon één keer peer jaar naar Spanje met het gezin en een keer op wintersport. En als je dan zoals een Brummel helemaal geen hypotheek meer hoeft te betalen, dan is dat prima. Er zijn weinig mensen die 2000 euro per maand verdienen en dat dan allemaal kunnen spenderen.”

Michiel Brummelhuis zei in een groot interview in de Volkskrant: ‘Met poker máák je niets en laat je niets achter. Het is schuiven met geld’. Hoe zien jullie dat?
Rens: “Als die tafel een beetje schuin staat richting jouw kant dan is schuiven met geld wel mooi.”
Robbie: “Ja, ik snap wel wat hij bedoelt. Ik ben ook wel blij dat ik nog iets doe zeg maar naast poker. Er komt gewoon iedere maand wat binnen. Het is leuk dat je wat verdiend aan poker, maar je geeft ook veel meer uit. Veel plaatsen waar je komt, daar is het gewoon gigantisch duur. Ik bedoel Las Vegas is hartstikke leuk, maar dat is gewoon echt niet te doen. Natuurlijk kun je het ook low budget doen, maar ik vind het dan wel leuk als je er bent om lekker op stap te gaan en te eten wat je wil. Het is voor mij niet puur business. Je leeft nu en ik wil nu leuke dingen doen.”
Rens: “Die pokertrips doe ik puur voor lol. Je kunt er wel wat geld mee verdienen natuurlijk, maar je geeft zoveel uit dat het eigenlijk meer een leuk reisje is. Het meeste geld probeer ik gewoon online te verdienen. Natuurlijk hoop je wel op die grote klapper, dat je een EPT wint of iets dergelijks.”
Robbie: “Maar over het algemeen kost het geld, live toernooien spelen. Pokerend winnen ze dan nog wel, maar als je dan belastingen en onkosten meeneemt, denk ik dat er weinig mensen zijn die er heel veel aan over houden.”
Rens: “De PCA is natuurlijk prachtig om mee te maken, maar je gaat geen winst pakken op die trip. Dat is een 10.000 dollar toernooi. Wat gaat je ROI zijn? 50% ofzo? Dan hou je $1.100 winst over na belasting. Je vlucht is al duurder en dan heb je ook nog je hotel, feestjes en andere kosten. Maar het is zo mooi om daar te zijn. Je betaalt ook een beetje mee aan je one timer.”

Brazilië…of Las Vegas?
Robbie: “Eigenlijk wilde ik dit jaar niet naar Vegas gaan, maar naar het WK in Brazilië. Maar toen ik Brummelhuis die finaletafel zag spelen, begon het wel weer te kriebelen. De kans is aanwezig dat het toch Vegas wordt. Eerlijk is eerlijk, als je bepaalde spelers ziet die daar diep komen of een finaletafel halen, dan denk ik gewoon bij mezelf van ‘ja dan kan ik het ook!’.”

Wat staat er op de pokerplanning de komende tijd?
Bakker: “Ik zou sowieso naar de PCA gaan, omdat Rens zo’n pakketje had gewonnen. Ik wist nog niet of ik het Main Event zou gaan spelen, dat is een boel geld. Maar nu ga ik dat ook spelen. Het is $10 miljoen gegarandeerd, minimaal 1.000 entry’s dus dat wordt een supergroot toernooi. En als ik die heb gewonnen, dan zijn we los natuurlijk! Daarna tot aan Las Vegas wil ik wel een één of twee WPT’s spelen. De Borgata Open schijnt ook een mooi toernooi te zijn met veel spelers. Dat is in Atlantic City, vlakbij New York. Ik vind het wel mooi als je gaat kaarten ergens, om het dan te combineren met een plek die leuk is om te bezoeken. Vaak ben je met een groep, zoals bij de EPT Barcelona met Niels van Alphen en Paul Berende. Iedere keer als je elkaar weer ziet is het een soort van reünie.”
Rens: “Je gaat niet voor je plezier naar Namen. Je bent zo ziek als je daar bust. Ik ga naar Riga, Praag, de Bahama’s en de Aussie Millions de komende tijd.”
Robbie: “Als je zou kunnen kiezen welke serie je zou willen spelen, dan speel je liever tien WPT’s dan tien EPT’s. Want EPT’s zijn over het algemeen best wel sterk. Bij de WPT is dat vaak wat zwakker, heb je velden van 1.100 man met 500 slechte spelers. Veel Amerikanen zijn in de States blijven wonen, maar kunnen dus niet meer online pokeren. Die lopen dat live circuit af en dat zijn echt niet de allerbeste spelers.”

Nog andere plannen?
Robbie: “Eerst even chillen, morgen duiken op Saba. Als je heel veel geluk hebt zie je daar whalesharks. Dat lijkt me echt heel gaaf!”
Rens: “Daar gaan we voor!”

Update voor de visliefhebbers: Helaas troffen Rens en Robbie geen whalesharks aan bij het duiken. Wel reef sharks en een nurse shark!