Deze week in Rotterdam krijgen de pokeraars iedere dag een ander menu voor de kiezen. PokerCity prikt natuurlijk een vorkje mee en laat u ieder dag weten wat we ervan vonden. Vandaag: Gepocheerde zalmfilet.

Ondanks enige verbazing over de keuze van het gerecht (Spinazie? Groente? Dat is toch niks voor pokerraars…), werd er toch wel verwachtingsvol uitgekeken naar het gerecht. Inmiddels is de keuken van HC Rotterdam ook op de hoogte van de dagelijkse reviews van het PokerCity team en na de eerdere goede ervaringen was de verwachting dat men ook nu weer haar uiterste beste zou doen om de PokerCity crew van een geweldige eet-ervaring te voorzien.

Waarin is die zalm gepocheerd?
Deze vraag stelde het altijd kritische PokerCity opperhoofd PrinsFlip aan de ober. Spijtig genoeg kon die daar geen antwoord op geven. Navraag bij PrinsFlip leerde ons dat zalm in zowel bouillon als in water gepocheerd kan worden. De dagelijkse ronde MasterChef Australia werpt zijn vruchten af. Nee, veel maak je Flip niet wijs over pocheren. De eerste kritische noot viel daarna meteen. PrinsFlip was ervan overtuigd dat de zalm in water gepocheerd was, want hij was ‘enigszins smakeloos’. Oei, als dat maar goed komt.

Met de hap beter
Dat bleek al gauw, toen de verschillende meningen over de zalm geventileerd werden. Aanvankelijk werd nog geklaagd over de slapheid van de spinazie en de niet gelijke dikte van de vis, maar na enkele happen werden er warempel lauter positieve geluiden te horen. ‘De smaak is prima hoor’, ‘Niet te droog’, ‘Spinazie is wel smaakvol, volgens mij is hij wel vers’ en ‘Lekkere structuur heeft die puree, lekker stevig’ waren enkele van de opmerkingen. Dat hoorde zich prima aan. De PokerCity boys waren tevreden over dit gerecht.

Alles positief?
Nee, dat nu ook weer niet. Opperhoofd Flip vond de portie wel wat karig, maar nu vind hij dat al snel en is dat niet per definitie maatgevend. De heren Epskamp en Sikkes waren het echter met hem eens: de portie had wel wat groter gekund. ‘Maar ik kies toch altijd voor kwaliteit over kwantiteit’, liet de heer Epskamp zich nog enigszins filosofisch ontvallen en er werd instemmend geknikt. De magen hadden wellicht voller gekund, maar het kostje was als smaakvol en prima te verteren beoordeeld.

Eindcijfer: 7 1/2

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie