PokerCity pakt de draad weer op met regelmatige columns vanuit eigen huis, maar ook van de ‘vrienden van PokerCity’ als gastcolumns. Armijn Meijer heeft natuurlijk een lange historie in de Nederlandse pokerwereld (denk bijvoorbeeld aan het legendarische Pokerinfo) en tegenwoordig is hij bezig met de site OneTime over casino’s en crypto. The Great Arminius zal voor PokerCity zo af en toe een gastcolumn schrijven en om af te trappen één van de vele geweldige Las Vegas-verhalen van Armijn!
Foto: Armijn bij de Rotterdam Poker Series in 2017
Misschien is het goed om te starten met een korte introductie van mezelf. In het begin van de 21e eeuw ben ik gestart met de website pokerinfo, en heb deze samen met mijn compagnons uit laten groeien tot een van de grootste poker community’s in Nederland. Toen we hier in 2011 mee zijn gestopt heb ik me verder gericht op community’s waarbij ik me op dit moment volledig heb gestort op mijn project met onetime.nl
Ik voel me vereerd om af en toe een column te mogen schrijven voor PokerCity, de website die er reeds was ten tijde van mijn pokerinfo tijdperk en nog steeds een van de toonaangevende websites op het gebied van poker is in Nederland. In de afgelopen 20 jaar dat ik poker heb gespeeld heb ik veel avonturen mee mogen maken. Van het bezoeken van bijzondere en minder bekende poker-plekken op aarde, tot de poker hot spots van de wereld, zoals Las Vegas.
Vooral de pokerreizen naar Las Vegas in de periode 2004 tot 2011 zijn mij erg bij gebleven. Er zaten een paar legendarische Vegas trips bij waarbij we soms met 25 pokerspelers die kant op gingen. Zo spekten we Las Vegas met vele tonnen aan dollars, maar kregen daar wel geweldige herinneringen voor terug. In deze columns zal ik een aantal verhalen met jullie delen uit de tijd van toen we nog echt geld konden verdienen met dit prachtige pokerspel.
Las Vegas heeft meer dan alleen maar pokerrooms
Las Vegas is bekend om de vele prachtige casino’s, de mooiste clubs, restaurants, en pokerrooms. Het is een walhalla voor pokerspelers met geld en de stad heeft dat heel snel door. Zo was ik met enige regelmaat een kamergenoot of reisgenoot kwijt voor enkele dagen omdat deze tijdelijk inwoonde bij een stripper uit de Gentlemen’s Club, Spearmint Rhino’s. De eigenaar was altijd erg blij als onze groep met pokerspelers langs kwam om hun makkelijk verdiende dollars over de balk te smijten en plezier te maken.
Een verhaal dat me altijd is bijgebleven is over een zeer getalenteerde speler, die we voor de privacy maar even ‘Joe’ noemen. Deze jongeman was een bekende speler in de Nederlandse poker community en maakte overal een feestje van. In de Spearmint Rhino kun je behalve goed drinken uiteraard ook een lapdance of private dance krijgen, en ook staan er verschillende dames op het podium uitdagend te dansen. Voor die laatste is het een goed gebruik om deze dames te belonen met dollars, waarbij ze bij de ingang ook zelfs ‘rollen’ met 1 dollar biljetten verkopen. Onze Joe ging op pad met zijn grote bankroll van 100$ biljetten in zijn zak en wisselde netjes zo’n briefje om voor 100 briefjes van 1$. Hiermee kon hij lekker het podium vol strooien.
Naarmate de avond vorderde, de drank vloeide en de lekkere meiden de energie tot een hoogtepunt lieten komen, gooide onze Joe uit enthousiasme de dollarbiljetten over het donkere podium heen. De dames gilden het uit en werden bedolven onder 100$ biljetten, want onze Joe had zijn verkeerde broekzak gebruikt om de dames van een fooitje te voorzien!
Jaren later bezochten we met een groep wederom de Spearmint Rhino’s en een van onze nieuwe pokerspelers ging mee naar deze beruchte club. We werden met veel plezier opgehaald door een luxe limousine en naar de club gereden. Een van de prachtige dames vroeg aan onze nieuwe pokertelg’ Where are you from?’ Hij reageerde vol trots dat hij uit Holland kwam. De sexy dame sprak daarna de legendarische woorden ‘Wow, do you know ‘Joe’ from the Netherlands?’
Mooi verhaal , @Armijn. Geld ligt in sommige gevallen voor het oprapen en dat heeft voor sommige pokerspelers grote gevolgen voor hun uitgave patroon.
Ik herinner mij een verhaal van één van de nieuwe pokerboek-auteurs die bij een groot toernooi zijn boek kwam promoten. Omdat het een erg goed boek was , wilden de meeste spelers het boek graag hebben . Echter de meeste spelers hadden alleen $100 biljetten bij zich . Die pokerauteur had geen wisselgeld . Toen zeiden de pokerspelers geef mij het boek toch maar , en zo gingen er vele pokerboeken van de hand voor de prijs van $100 .
Ik weet niet of dit verhaal echt zo gebeurd is , het punt dat je eigenlijk ( onbedoeld ) maakt in je column is dat gokkers , of pokerspelers in Las Vegas vaak zéér onbezorgd zijn over het geld dat zij uitgeven . Dat is een probleem , omdat het ( gewonnen ) geld vaak terugvloeit naar de speeltafel. Ik noem speelgeld altijd om die reden vaak ” klatergoud”, want het is nooit echt van jou , het is niet tastbaar zogezegd dit geld .
Haha. Die anekdote gebruik ik ook vaak – ook altijd onder pseudoniem. 🙂
Oh ! Jij was het , die schrijver van dat pokerboek ! Ik pak PokerAce er even bij ! 🙂
Fantastisch dat The Great One gastcolumns komt schrijven in onze stad! 🙂 Ik heb nog altijd zeer warme gevoelens bij het ouwe PI. En het begint hier meteen goed met een soort-van-PokerCity-klassieker a la ’tieten schieten helikopter’ 😀