De Week met Rolf & Gerthein – Week 34

Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen.Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.

Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander.

Eerdere afleveringen: klik hier

Week 34

Boersma >>> Slotboom

Wereldburger,

Felicitaties lijken me op hun plaats, niet alleen vanwege je zevenendertigste verjaardag (nog vele jaren), maar natuurlijk ook vanwege dat fraaie stukje sketch-comedy waar je vorige week geheel onverwachts mee op de proppen kwam. Dan doel ik uiteraard op het gefictionaliseerde telefoongesprek tussen mijzelf en ‘Nataly-Unibet’. Hoewel, gefictionaliseerd… ik heb uit voorzorg toch maar even met de AIVD gebeld om mezelf er zeker van te stellen dat er geen illegale wiretap op m’n lijn zat.

Zulks is natuurlijk onverwacht, van de man die bij de opnames van Poker Inside altijd riep, in de richting van mijzelf, Nicky en Pitboss: “Verzinnen jullie de begin- en eindgrap maar, ik ben niet zo van de humor!” En je hebt de smaak meteen te pakken: op je twitter ontpop je je tot een heuse cabaretcriticus, door hard uit te halen naar Pulp & Fictie, een boekenquizje dat Viggo Waas op de Parade ten uitvoer bracht met de onvolprezen Erik van Muiswinkel en de volprezen Peter Heerschop*.

“Slecht voorbereid, rommelig, onleuk”… Jammer dat Viggo zo weinig sportief schijnt te hebben gereageerd op je oprechte, goedbedoelde kritiek. Het is te hopen dat heer Waas binnenkort zijn weg vindt naar je gedichtensite, dan kan hij zijn frustraties daar even op botvieren… en vervolgens, hopelijk, zelf ontdekken dat jij heel wat beter omgaat met negatieve feedback. Want wat je daarop produceert is echt bijzonder slecht, hoor. “Nauwelijks esthetisch taalgebruik, simpele frasen vol vlakke Waarom-Nou-Jij pathetiek”… ik hoor het Waas al zeggen (mogelijk met de stem van Johan Cruijff, want o-wat-kan-ie-die-goed-nadoen!). Ach, het is geen objectieve waarheid; sommige mensen vinden het mogelijk wél mooi. En what do I know? Ik durf in het openbaar immers alleen maar te dichten als ik iemand anders parodieer.

Enfin, genoeg gejijbakt… het quotum negatieve-opmerkingen-over-Rolf moest weer even worden gevuld, want zoals je zelf al zegt: dat levert het meeste applaus op. Ik ben nu eenmaal een slaaf van m’n eigen succes… waarbij ik die laatste term uitermate losjes gebruik. Maar: ik sta zeer positief, met hooggespannen verwachtingen, tegenover je reis naar de Drei Länder Tour (3LT from now on, al zul je zien dat ik de toernooinaam, net als jij, in de rest van dit stuk gewoon helemaal niet meer aanhaal).

Jammer dat ik er niet bij ben, want de Duits-sprekende Rolf (die nassen Zeitungen houden we erin!) lijkt me hoe dan ook hilarisch om een keer mee te maken. Het mooist lijkt het me als je, voor extra effect, zo’n slechte nagesynchroniseerde stem opzet die in geen velden of wegen lijkt op je echte timbre. Een stoer, diep geluid dus, ter substitutie van het gebruikelijke Oostzaner geknauw. En dan moet je natuurlijk je lippen zo bewegen dat het net niet helemaal aansluit op je Duitse frasen. Dat laatste vergt enig buikspreektalent, maar ik heb er het volste vertrouwen in dat je dat wel beheerst. Immers: in al die jaren aan de pokertafel heb je fiks kunnen oefenen op niet alleen het creatief folden, maar zeker ook het creatief kwebbelen.

Daarnaast hoop ik dat ook jij je een slaaf van je eigen succes toont en, net als tijdens de afgelopen WSOP, een Every-Hand-Revealed (© Gus Hansen)-achtig stuk produceert. Weinig strategische stukken zijn mijns inziens zo leerzaam en vermakelijk tegelijk als die waarin goede spelers hand voor hand hun gedachtegang uitleggen – niet alleen in losse handen maar juist ook in aaneengesloten situaties, waarin de rol van gameflow en image duidelijk worden. Wat niet wegneemt dat ik ook nog steeds geïnteresseerd ben in je visie op de losse hand die ik in week #32 in mijn P.S. noemde en die door jou vorige keer zeer kundig genegeerd werd. Want zoals iedereen en z’n schoonmoeder al geraden had: die mafkees die daar Azen foldde, dat was jij!

Wat mijn eigen pokerstrapatsen betreft: ook daar zit beweging in. De kans is groot dat ik een rol ga spelen in de terugkeer van de Homegame-rubriek – een site-onderdeel dat redelijk geliefd was onder onze bezoekers, maar door omstandigheden nog niet helemaal van de grond gekomen is. Hopelijk lukt dat nu dus beter, want zeg zelf: in een setting tussen biertjes hakkende PokerCity-bezoekers, spelend om stakes die je met de gemiddelde bonuskaartkorting ook binnen kunt halen, kom ik waarschijnlijk beter tot m’n recht dan op een internationaal event met een buy-in van €1.650 euro. Immers, zoals je terecht opmerkt: ik heb al jaren geen gulden op zak. Al sinds begin 2002, om heel precies te zijn.

Meer daarover, binnenkort. In de tussentijd wacht ik met spanning op je rapportage vanaf die Dreigroschenoper, m’n beste. Schiff es!

Hals- und Beinbruch,

– Gerthein

* Van Erik van M. ben ik groot fan, maar je waardering voor Peter “Jamaar-wat-ik-nou-niet-snap-hè?” Heerschop deel ik niet. Ik heb dan ook – ondanks mijn voorliefde voor politiek, comedy en vooral ook de combinatie van beide – geen enkele aflevering van de serie “Sorry Minister” kunnen kijken. Dit omdat mij vooraf de zin “Met Peter Heerschop in de rol van ietwat sullige ambtenaar” onder ogen kwam… een woordcombinatie die wat mij betreft volstrekt synoniem is met “gegeten en gedronken”.

P.S. Heb je ons aller Paul V. nog gezien bij Zomergasten? Je weet wel, die aflevering waarin presentator Jelle Brandt Corstius bij herhaling meedeelde Starship Troopers ’s mans beste film te vinden? Gerechtigheid, niewaar?

Eerdere edities: klik hier