Rolf is een van Nederlands beste pokerspelers en tevens een internationaal gewaardeerd schrijver van pokerboeken en artikelen.
Ik leef!
Zoals bij velen van jullie bekend zal zijn, heb ik een grote interesse in de werking van de psyche van de mens. Vroeger toen ik op de Universiteit van Amsterdam Politicologie (propedeuse) studeerde en daarna Communicatiewetenschappen (bovenbouwstudie), ging ik soms mee met een vriendin van mij om samen met haar wat colleges Psychologie bij te wonen. Hoewel dit niet in de laatste plaats was ingegeven door het feit dat de dame in kwestie niet geheel onaantrekkelijk was, vond ik het ook wel degelijk interessant om me iets te verdiepen in de werking van het menselijk brein – en nog altijd lees ik vrij veel boeken of artikelen over dit onderwerp, zelfs als het niet of niet direct poker-gerelateerd is.
Eén van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd is dat voor je overall happiness, laten we zeggen voor het “lekker in je vel zitten”, het belangrijk is dingen te doen waar je echt blij van wordt. Te vaak zie ik mensen die zich echt moeten slepen naar hun werk, of die in een relatie zitten waar ze nog maar weinig energie uit kunnen halen. Ik wist al vrij snel dat ik niet zo iemand wilde worden. En hoewel ik een zeer grote liefhebber ben van veel geld verdienen, heb ik daarom altijd geprobeerd op werkgebied toch vooral de dingen te doen die mij interesseren en die mij blij maken – wetende dat ik op termijn hiervan een gelukkiger, en hopelijk ook gewoon een ‘leuker’ mens zou worden.
De eerste keer dat ik zo’n echt cruciale beslissing nam was in februari 1998. Een half jaar eerder was ik samen met twee vrouwelijke collega’s naar Wenen verhuisd om daar als croupier / dealer te gaan werken in Concord Card Casino, het op dat moment grootste pokerhuis van Europa. Ik vond het daar geweldig, en verdiende meer geld dan ik ooit in Nederland bij elkaar had gezien. Bijkomend voordeel was ook nog dat met één van mijn twee collega’s de vriendschap zich had uitgebreid tot het begin van een heuse relatie. Samenwonend met mijn prille liefde in een werkelijk prachtig huis had ik derhalve de tijd van mijn leven, waarbij ik bakken met geld verdiende – en dan ook nog eens met werk dat ik leuk vond. En dat alles in een stad die ik in mijn hart gesloten heb, en waar het leven voor mij voelde als een goedbetaalde vakantie zonder ook maar enige vorm van stress. Kortom: Ik voelde me gelukkiger dan ik me ooit had gevoeld, en ik zou wel gek zijn om daar iets aan te gaan veranderen. Toch?
Wel, ondanks dat ik me heel goed voelde op dat moment, besefte ik maar al te goed dat het werk als dealer niet iets was dat ik mijn hele leven wilde blijven doen. En daarom besloot ik mijn goede en risicoloze baan op te zeggen om een complete sprong in het diepe te maken – en pokerprof te worden. Ondanks dat ik geen enkel voorbeeld had van iemand die was geslaagd op dit gebied, bedacht ik dat ik waarschijnlijk wel het soort drive en ambitie had die mijn voorgangers mogelijk misten. Ik voelde diep van binnen dat als ik zou slagen als professionele pokeraar, ik nog trotser en gelukkiger zou zijn dan ik nu was als dealer. En dan vooral ook op de lange termijn, omdat ik dan veel geld zou verdienen doordat ik echt goed was, en niet omdat ik toevallig op een plek zat waar we buitensporig veel fooi ontvingen feitelijk ongeacht onze daadwerkelijke kwaliteit.
Wetende dat ik mogelijk mijn prille relatie op het spel zou zetten doordat ik nu niet meer vast in Wenen zou blijven wonen, en bovendien beseffend dat ik mezelf in een financieel zeer risicovol en onzeker avontuur zou storten, nam ik toch die stap – en na een moeizaam begin, uiteindelijk met groot succes. Binnen vier jaar was ik Nederlands succesvolste pokeraar, ja op dat moment feitelijk de enige full-time pokerprof die ons land rijk was. Ik was trots, maar tegelijkertijd wist ik dat ook het puur en alleen pokerspelen mogelijk iets te monotoon en eenzijdig zou zijn om me op termijn te kunnen blijven boeien. Ik maakte dus een nieuwe stap, en besloot om in lijn met mijn studie de media te gaan opzoeken. En toen ik mij inderdaad al snel wist op te werken tot succesvol columnist / schrijver / reporter en daarnaast ook pokercommentator op TV, toen leek ik echt de ideale combinatie te hebben gevonden tussen zelf spelen, analytisch bezig zijn en de krenten in de pap: mijn media-activiteiten. En ja, ook mijn relatie had standgehouden onder deze vele veranderingen. In mijn optiek was ik nu dus weer een stapje verder en hoger dan ik daarvoor was – en helemaal omdat ik van de buitenwacht veel eer en waardering kreeg voor deze werkzaamheden.
Echter, langzaam maar zeker begon mijn blije gevoel wat weg te ebben. Ik kreeg meer en meer verplichtingen buiten het poker zelf die weliswaar allemaal goed betaald waren, maar die toch steeds meer begonnen te voelen als “werk” – precies datgene wat ik altijd had geprobeerd te vermijden. Ik zag dat langzaamaan een soort van sleur & routine zich in mijn leven had verweven, en na enig nadenken besloot ik: “Rolf, dit is niet goed. Ga gewoon weer werken aan je uiteindelijke doel: de beste pokerspeler van de wereld te worden. Dat is altijd je droom geweest – en laat je daarvan niet afbrengen door de zekerheid van goede banen en / of financiële stabiliteit. Als je nu niet de keuze durft te nemen voor hetgeen waar eigenlijk je hart ligt, dan zul je daar je hele leven spijt van hebben.”
Eind 2007 nam ik dus wederom een aantal rigoureuze beslissingen. Nadat buiten mijn wil mijn dagelijkse column in De Pers was stopgezet, besloot ik zelf op te houden als toernooireporter bij Poker Pages, legde ik mijn functie als Bureau Chief bij CardPlayer Europe neer, stopte ik mijn werkzaamheden voor Nederpoker, en last but not least gaf ik ook nog eens mijn goedbetaalde blog bij Intellipoker op. En voor wat? Wel, voor niets eigenlijk – voor niets anders dan de vrijheid te hebben om te kunnen doen wat ik wilde. Ik besloot me weer 100% te focussen op het spelen van poker, waarbij ik vooral toch alle grote toernooien wilde aflopen. Met andere woorden: Ik wilde zelf de titels winnen, in plaats van te schrijven over hoe anderen die titels wonnen.
En het moet gezegd: Eigenlijk sinds ik de World Series of Poker 2007 heb gespeeld, voel ik weer een energie als nooit tevoren. Ik voel dat mijn oude ‘drive’ weer terug is nu ik mezelf nieuwe doelen heb gesteld wat betreft het binnenhalen van prijzengeld, maar vooral wat betreft het winnen van grote titels. Positief is daarbij dat ik nu deel uitmaak van een gesponsord team waardoor ik ook nauwelijks nog financiële risico’s loop – maar dat is eigenlijk niet eens echt waar het mij om gaat. Waar het om gaat is dat ik me weer in de Eredivisie van het Poker begeef, en dat ik me nu met volle energie kan storten op dat wat ik zo graag wil: de beste zijn. En of me dit nu zal lukken of niet, feit is dat ik voel dat ik weer leef, en dat ik elke dag weer als een nieuwe uitdaging zie – simpelweg door de (gedurfde) keuzes die ik heb gemaakt.
En ja, natuurlijk weet ik ook wel dat het werken naar een doel de drijvende kracht is, en dat zelfs als ik dan dat doel bereikt heb ik ook weer een vorm van leegte en / of teleurstelling zal voelen.
mooi gezegd/geschreven! ik hoop dat dat doel al heel snel bereikt wordt door het winnen van de ept monaco. heel veel succes daar!
mooi gezegd/geschreven! ik hoop dat dat doel al heel snel bereikt wordt door het winnen van de ept monaco. heel veel succes daar!
Zolang je maar niet ook bij pokercity stopt want ik lees je columns elke week weer met veel plezier!
Zolang je maar niet ook bij pokercity stopt want ik lees je columns elke week weer met veel plezier!
Klasse Rolf!
Klasse Rolf!
Veel succes in Monaco!!! We willen je op z’n minst aan de finale tafel zien spelen.
Veel succes in Monaco!!! We willen je op z’n minst aan de finale tafel zien spelen.
mooi verhaal…..,maar waarom moet je nu met je bij baantjes stoppen om goede resultaten op live toernooien te kunnen leveren.Dit mis ik een beetje in het verhaal,Zeker omdat er nogal wat tijd tussen de verschillende events inzit. Alle mensen zijn natuurlijk anders, ben benieuwd naar jouw uitleg. yves
mooi verhaal…..,maar waarom moet je nu met je bij baantjes stoppen om goede resultaten op live toernooien te kunnen leveren.Dit mis ik een beetje in het verhaal,Zeker omdat er nogal wat tijd tussen de verschillende events inzit. Alle mensen zijn natuurlijk anders, ben benieuwd naar jouw uitleg. yves
Hoi Yves, Het gaat er natuurlijk om dat ik me dan kan richten op wat ik precies wil doen: Spelen! (In dit geval dan niet alleen live, maar ook online.) Bijvoorbeeld tijdens de WSOP, wel dan ben je gewoon 6 weken of zelfs nog meer vrijwel onafgebroken aan het pokeren, en het is mooi als dat dan gewoon je hoofzaak is. Dan doe ik even goed nog wel wat kleine dingetjes erbij, maar dat is dan vooral omdat ik het leuk vind om dat erbij te doen – niet omdat het mijn ‘werk’ is zeg maar.
Hoi Yves, Het gaat er natuurlijk om dat ik me dan kan richten op wat ik precies wil doen: Spelen! (In dit geval dan niet alleen live, maar ook online.) Bijvoorbeeld tijdens de WSOP, wel dan ben je gewoon 6 weken of zelfs nog meer vrijwel onafgebroken aan het pokeren, en het is mooi als dat dan gewoon je hoofzaak is. Dan doe ik even goed nog wel wat kleine dingetjes erbij, maar dat is dan vooral omdat ik het leuk vind om dat erbij te doen – niet omdat het mijn ‘werk’ is zeg maar.
Rolf Slotboom, dat is toch die jongen met die iets te grote eigendunk en arrogantie, waardoor 80% van de ned. professionals hem niet mag!?
Rolf Slotboom, dat is toch die jongen met die iets te grote eigendunk en arrogantie, waardoor 80% van de ned. professionals hem niet mag!?
In ieder geval geldt dat wel voor de trieste en zielige, anoniem reagerende mannetjes op het Internet. Onder hen mag zelfs zo’n 99% van de mensen Rolf niet. En ja – in zeker 99.99% van deze gevallen is dat wederzijds.
In ieder geval geldt dat wel voor de trieste en zielige, anoniem reagerende mannetjes op het Internet. Onder hen mag zelfs zo’n 99% van de mensen Rolf niet. En ja – in zeker 99.99% van deze gevallen is dat wederzijds.
Hoi Rolf, mocht je ooit beslissen blij te gaan worden van het begeleiden van beginnende spelers, dan meld ik me bij deze aan. Groet. Loetje11
Hoi Rolf, mocht je ooit beslissen blij te gaan worden van het begeleiden van beginnende spelers, dan meld ik me bij deze aan. Groet. Loetje11
Hey succes man! Goed verhaal weer. Blijft interessant om te volgen, mzzl! bijna-zelfde-naam 🙂
Hey succes man! Goed verhaal weer. Blijft interessant om te volgen, mzzl! bijna-zelfde-naam 🙂
@ Loetje: Je staat bij deze bovenaan de lijst. Maar weet wel dat ik absolute woekertarieven hanteer! 😉 @ Bijna-namesake: Thanks man – ik waardeer het. @ Jovar: De secundaire arbeidsvoorwaarden hier bij PokerCity zijn zo goed – ik zou wel gek zijn o
@ Loetje: Je staat bij deze bovenaan de lijst. Maar weet wel dat ik absolute woekertarieven hanteer! 😉 @ Bijna-namesake: Thanks man – ik waardeer het. @ Jovar: De secundaire arbeidsvoorwaarden hier bij PokerCity zijn zo goed – ik zou wel gek zijn o
Leuk stukje Rolf. En een nette weerlegging tegen ‘poker4life’. Ben je misschien ooit Neerlandicus geweest, haha.
Leuk stukje Rolf. En een nette weerlegging tegen ‘poker4life’. Ben je misschien ooit Neerlandicus geweest, haha.
Triest en zielig…?? Nee hard gaan schreeuwen om kleine schoppetjes aan de dealer tijdens pokertoernooien dan. Dat clowneske optreden is pas zeer triest en zielig om jouw terminologie te gebruiken. Grow up dude!
Triest en zielig…?? Nee hard gaan schreeuwen om kleine schoppetjes aan de dealer tijdens pokertoernooien dan. Dat clowneske optreden is pas zeer triest en zielig om jouw terminologie te gebruiken. Grow up dude!
@ Rolf Er ontgaat je het een ander in deze discussie. Van een verstandig poker analyticus – hoewel dit aan de tafels zelf niet altijd is te merken – had ik toch iets meer zelfkritiek verwacht. Je kiest ervoor om in het publieke domein te opereren – i
@ Rolf Er ontgaat je het een ander in deze discussie. Van een verstandig poker analyticus – hoewel dit aan de tafels zelf niet altijd is te merken – had ik toch iets meer zelfkritiek verwacht. Je kiest ervoor om in het publieke domein te opereren – i
Dat is het nu juist precies, man: Er *is* helemaal geen inhoudelijke kritiek. Je eerste post op een column van mij (die totaal ergens anders over gaat komt) met een uit de lucht gevallen stelling dat 80% van de pokerprofessionals mij niet zou mogen (zelfs al zou jij dit onderzoek op juiste wijze hebben afgerond – well, so what. Beter 20% goede vrienden / collega’s en 80% vijanden dan dat iedereen je maar nietzeggend vindt), en je geeft dan ook nog precies de redenen WAAROM ze mij niet zouden mogen. Pas als ik weet wie je bent kan ik hierop ingaan – want pas pas kan ik weten of jij uberhaupt wel alle pokerprofs persoonlijk kent. *Ik* ken ze wel allemaal, en zeker heb ik met velen mijn akkefietjes gehad gedurende al die jaren dat we samen hebben gespeeld – maar over het algemeen is er bij de profi’s onderling juist veel respect, zelfs als men mogelijk bepaalde eigenschappen wat minder zou vinden. Dus waar jij je info vandaan haalt is mij een raadsel. De meeste profi’s hebben mij namelijk in de loop der jaren voor heel veel verschillende dingen banaderd, of we hebben zelfs gezamenlijk heel veel ondernomen, en dan zouden we toch echt niet hebben gedaan zonder op zijn minst een groot wederzijds respect. Plus, jouw stelling dat ik me graag groter wil voordoen dan ik ben: wel, ik zou zeggen kijk de pokerliteratuur na, check mijn werzaamheden / werkgevers, check de vercshillende cashprestates en toernooiresultaten van de afgelopen 10 jaar, en trek dan je conclusies. Ik heb het vermoeden dat je van heel veel dingen geen weet hebt, of geen weet WILT hebben – want anders had er wel iets meer respect voor mijn geleverde prestaties in je posts naar voren gekomen, denk ik. Tenslotte dan je tweede post. Daar kom je niet veel verder dan “Grow up dude” omdat ik aan tafel de kaarten oproep en een beetje show maak, zonder dat je ook maar met enig steekhoudend argument komt waarom dat dan zo ‘zielig’ zou zijn. Kortom: Op basis van je posts die je tot nu toe hebt gefabriceerd kom je in ieder geval op mij over als een doodgewone, standaard anonieme Internet-flamer die probeert met wat niet-onderbouwde spierballenpraat een beetje stemming te maken. Het is aan jou om te laten zien dat je ook nog iets constructiefs kunt. Als dat het geval is, zal ik je graag van repliek blijven dienen. Maar wees dan wel man genoeg om te laten zien wie je bent. Ik ben altjd bereid tot discussie en zelfreflectie (als je een beetje bijvoorbeeld ook deze column hier op PokerCity volgt dan zou je dat toch moeten weten), maar discussieren met iemand die toch vooral niet-onderbouwde, niet-beargumenteerde losse flodders afvuurt en dan ook nog eens te laf is te zeggen wie hij is… Wel sorry man (of vrouw), maar daaraan ga ik mijn tijd niet zitten verdoen.
Dat is het nu juist precies, man: Er *is* helemaal geen inhoudelijke kritiek. Je eerste post op een column van mij (die totaal ergens anders over gaat komt) met een uit de lucht gevallen stelling dat 80% van de pokerprofessionals mij niet zou mogen (zelfs al zou jij dit onderzoek op juiste wijze hebben afgerond – well, so what. Beter 20% goede vrienden / collega’s en 80% vijanden dan dat iedereen je maar nietzeggend vindt), en je geeft dan ook nog precies de redenen WAAROM ze mij niet zouden mogen. Pas als ik weet wie je bent kan ik hierop ingaan – want pas pas kan ik weten of jij uberhaupt wel alle pokerprofs persoonlijk kent. *Ik* ken ze wel allemaal, en zeker heb ik met velen mijn akkefietjes gehad gedurende al die jaren dat we samen hebben gespeeld – maar over het algemeen is er bij de profi’s onderling juist veel respect, zelfs als men mogelijk bepaalde eigenschappen wat minder zou vinden. Dus waar jij je info vandaan haalt is mij een raadsel. De meeste profi’s hebben mij namelijk in de loop der jaren voor heel veel verschillende dingen banaderd, of we hebben zelfs gezamenlijk heel veel ondernomen, en dan zouden we toch echt niet hebben gedaan zonder op zijn minst een groot wederzijds respect. Plus, jouw stelling dat ik me graag groter wil voordoen dan ik ben: wel, ik zou zeggen kijk de pokerliteratuur na, check mijn werzaamheden / werkgevers, check de vercshillende cashprestates en toernooiresultaten van de afgelopen 10 jaar, en trek dan je conclusies. Ik heb het vermoeden dat je van heel veel dingen geen weet hebt, of geen weet WILT hebben – want anders had er wel iets meer respect voor mijn geleverde prestaties in je posts naar voren gekomen, denk ik. Tenslotte dan je tweede post. Daar kom je niet veel verder dan “Grow up dude” omdat ik aan tafel de kaarten oproep en een beetje show maak, zonder dat je ook maar met enig steekhoudend argument komt waarom dat dan zo ‘zielig’ zou zijn. Kortom: Op basis van je posts die je tot nu toe hebt gefabriceerd kom je in ieder geval op mij over als een doodgewone, standaard anonieme Internet-flamer die probeert met wat niet-onderbouwde spierballenpraat een beetje stemming te maken. Het is aan jou om te laten zien dat je ook nog iets constructiefs kunt. Als dat het geval is, zal ik je graag van repliek blijven dienen. Maar wees dan wel man genoeg om te laten zien wie je bent. Ik ben altjd bereid tot discussie en zelfreflectie (als je een beetje bijvoorbeeld ook deze column hier op PokerCity volgt dan zou je dat toch moeten weten), maar discussieren met iemand die toch vooral niet-onderbouwde, niet-beargumenteerde losse flodders afvuurt en dan ook nog eens te laf is te zeggen wie hij is… Wel sorry man (of vrouw), maar daaraan ga ik mijn tijd niet zitten verdoen.