Column Rolf: Check-raise op de river

De laatste tijd krijg ik steeds vaker te maken met een – althans voor mij – relatief nieuw fenomeen: de check-raise op de river. Deels komt dit misschien door de tegenwoordig sowieso agressievere poker stijl van veel spelers, en deels ook doordat ik mij in de live games nu vrijwel altijd deepstacked inkoop – waardoor in tegenstelling tot mijn shortstacktactiek van vroeger er nu nog voldoende ruimte is voor actie op de latere straten.
 
Dat gezegd hebbende, ben ik natuurlijk niet de ideale speler om op de river te check-raisen. Immers, er is gewoonlijk heel wat voor nodig mij überhaupt de river te laten halen; want dat ik niet veel flops speel en zelfs in dat geval nog vaak zoek naar mogelijkheden om te folden, zal wel bekend zijn. Kortom: om mij de river te laten halen is gewoonlijk wel een behoorlijk sterke hand vereist, en het komt dus niet heel vaak voor dat ik showdowns verlies. Plus: ik ben niet zo’n lichte value better, en bluf ook nog eens veel minder op de river dan de gemiddelde speler. Om al deze redenen is de river check-raise tegen een speler zoals ik slechts zelden de juiste play.
 
Immers, voor een succesvolle / optimale check-raise play dient normaal gesproken te worden voldaan aan één van de volgende vereisten:
  • Je verwacht dat je opponent licht zal bluffen of value-betten, maar niet snel zal callen als jij value-bet. Kortom: De opponent bet met meer handen dan hij callt. Immers, is het tegengestelde waar (de opponent callt met meer handen dan hij bet – en in no-limit hold’em is dit vaak het geval bij handen als top paar / no kicker of midden paar die perfect kunnen fungeren als bluff catcher), dan is uitbetten een veel betere optie en is gaan voor de check-raise het equivalent van het laten liggen van value.
  • In een relatief hoog percentage van de keren dat hij value-bet, zal hij ook je check-raise moeten callen. Immers, als hij zijn sterke handen wel bet voor value maar dan simpelweg foldt tegen je check-raise, nou dan verdien je natuurlijk alsnog niet meer dan wanneer je simpelweg had uitgebet en je opponent had gecalld.

Uitgaande van deze beide basisvoorwaarden, is de river check-raise op twee manieren succesvol toe te passen:

  1. De van te voren geplande check-raise. Bijvoorbeeld wanneer jij op de river een full house maakt, en je vermoedt dat de tegenstander een flush heeft (gemaakt). Je opponent bet en callt jouw check-raise, waar hij mogelijk slechts zou hebben gecalld als jij had uitgebet. En gezien de veel grotere bet van jouw check-raise t.o.v. de combo bet/call, een uiterst winstgevende propositie!
  2. De aangepaste check-raise op basis van op de river vergaarde info. Een tool van veel goede spelers: Op basis van wat de opponent hier doet, passen ze hun eigen beslissingen aan, waarbij ze het complete spectrum fold / call / check-raise laten afhangen van de info die de opponent weggeeft middels zijn betgrootte of lichaamstaal. Stel dat je op de river ziet dat de opponent duidelijk een dunne value-bet aan het plaatsen is met bijv. een overpaar op een gevaarlijk board, nou dan zou je kunnen proberen hem met een flinke check-raise van zijn hand te zetten – terwijl als je zelf had ingezet hij vrijwel nooit zijn overpaar zou hebben weggelegd. Zeker als de opponent van het type is “ik bet voor value, en als ik dan gecheck-raist wordt nou dan leg ik weg want dan moet ik wel geklopt zijn”, is deze op zich prima tactiek succesvol te exploiteren met een goed getimede check-raise bluf.

Het zal duidelijk zijn dat gezien al deze hierboven genoemde aspecten, de check-raise op de river tegen een speler als ik niet heel vaak de optimale play is. En toch krijg ik de laatste tijd regelmatig dit soort river check-raises aan mijn broek! In deze column behandel ik twee vrij opvallende voorbeelden, beide handen gespeeld in live games de afgelopen week.

Hand 1: Check-raise op river in level 1 toernooi

In mijn op Twitter zo veelbesproken Monday Night Poker game, speel ik iedere week een klein €100 freeze-out toernooi. Ik heb daar prima resultaten staan (al drie keer gewonnen), en heb een reputatie opgebouwd van zeer solide – zeker in de beginlevels van het toernooi.
 
Hoewel ook hier (net als in al mijn live games, eigenlijk!) mijn opponenten niet snel tegen mij wegleggen, zijn ze zich ten zeerste bewust dat mijn drie-bets in de openingslevels vrijwel zonder uitzondering premium holdings zijn. In de begintijd van deze MNP game konden ze zich meestal alsnog niet beheersen, en kreeg ik overmatig actie op mijn vrij selecte ‘Groep 1′ verzameling van handen. Maar omdat men de laatste weken speelt volgens een puntenklassement met een ranglijst, is het spel ineens veel tighter geworden. Gecombineerd met mijn zeer solide imago, een prima spot dus om af en toe eens iets geks te doen!
 
Met blinden 10-20 opent Nicky Roeg naar 70, en hij wordt op twee plekken gecalld. Wetende dat Nicky en de beide andere spelers mijn tightness respecteren, maak ik een voor mijn doen zeer creatieve reraise naar 400 vanaf de button met . (Effectieve stacks: 5,000.) Tot mijn verrassing callt de small blind de 390 extra! Iemand die weet hoe strak ik speel, maar soms toch niet kan wegleggen. Ik vermoed 88-QQ of AK, heel misschien AQ. Nicky foldt, net als de beide callers.
 
De flop komt : Mijn opponent checkt, en ik besluit terug te checken omdat:

a) ik de pot nu klein wil houden,

b) ik niet door een overpaar van mijn hand wil worden gecheck-raist,

c) er op de turn veel scare cards / blufkaarten kunnen komen als mijn hand toch niet goed zou zijn, en tenslotte

d) mijn opponent hier ook AQ of AK niet zal wegleggen – maar zijn te verwachten check-call mij dan nog steeds geen zekerheid geeft of hij mij heeft geklopt met en pocket paar of nog aan het ‘zoeken’ is met twee overkaarten + gutshot. En dit gebrek aan betrouwbare info zou mij dus problemen kunnen geven bij de correcte play op de turn en – vooral – de river.
 
De turn is de . Mijn opponent zet nu 600, en ik call, dit keer omdat:

· Ik de beste hand kan hebben.

· Zo niet, een 7 of 4 op de river mij mogelijk een dikke pot geeft.

· Zo niet, ik met een derde harten op de river nu geloofwaardig een flush zou kunnen representeren.

De river is de – een prima kaart als de opponent iets van AQ of een medium paar zou spelen. Hij checkt, en na lang denken en veel praten tegen mijn opponent om te kijken hoe sterk hij is, zet ik 1200. Ik hoop en verwacht gecalld te worden, maar mijn opponent verrast met een insta check-raise all-in naar 4000 – met als begeleidende tekst “nou dan wil ik het maar weten ook”.

Dit had ik niet verwacht! Zeker omdat ik hem niet lees op een flush (opponent is niet zo’n semi-bluffer, en als hij dit al had gedaan op de turn dan zou hij op de river toch zeker zelf zetten nu hij zijn draw had gemaakt), en ook de kans op een full house acht ik vrij klein. De enige logische hand ook gezien de preflop betting zou zijn QQ, maar zoveel kracht voel ik nu ook weer niet.

Na lang denken fold ik, ondanks dat ik weinig logische handen zie die mij geklopt hebben, en mede omdat de lichaamstaal van de opponent toch suggereert dat hij denkt de beste hand te hebben. Nadat ik pas showt de opponent trots AQ – voor een volstrekt onlogische river check-raise met een hand die niets meer is dan bluff catcher, die nooit wordt gecalld door een slechtere hand en die eigenlijk zelden of nooit een betere hand kan laten wegleggen. Maar bij mij had hij dit niettemin toch weten te doen! Ik weet dat ik een kardinale fout heb gemaakt door mij de vraag te stellen “zou mijn opponent hier werkelijk in level 1 voor in totaal 250bb diep zijn stack willen riskeren met minder dan ik heb”, in plaats van te luisteren naar wat werkelijk belangrijk was: mijn wantrouwen over deze onlogische river check-raise.

Hand 2: Check-raise op river in NLH cash game

Iets later die week was ik in Valkenburg, de dag voor de start van de Euregio Poker Challenge. Ik was daar een dag eerder aangekomen om lekker wat te cashgamen, en vond mijzelf terug in een juicy €2-4 no-limit hold’em game. Ik had mij ingekocht voor het maximum (€800), en na een kleine drie uur spelen had ik lichte winst. Op dat moment kwam een nieuwe speler aan tafel; een jongeman met een erg open gezicht, biertje in de hand en een in eigenlijk alles nogal ongecompliceerde houding. Mijn eerste impuls: deze jongen zal het geld er waarschijnlijk iets lichter ingooien dan ik! Hij kocht zich in voor €300, en postte toen de €4 blind in de hijack.
 
Iedereen paste naar hem toe, en na een wat vreemde handbeweging (die leek te suggereren dat hij eigenlijk schrok dat hij aan de beurt was) gooide hij er een tientje bij, €14 totaal dus. De cutoff callde en met op de button was het aan mij.
 
Als ik de situatie goed gelezen had, was de open raiser niet sterk, en de cutoff ook niet per se. Maar omdat ik toch nog niet 100% overtuigd was van mijn read en ik nieuwe spelers aan tafel meestal even wil observeren voordat ik teveel risico’s tegen ze neem, besloot ik hier slechts te flatcallen. Ook omdat ik goede positie had, en ik mijn opponenten niet de kans wilde geven om met iets als AQ of AK alles er preflop in te raggen – en mij zo misschien wel van de beste hand af te zetten.
 
Ook de big blind callde, en met zijn vieren zagen we de flop . De jongeman c-bette nu zeer klein (€20 in €58 pot), en ik las dit als zwakte. Ik dacht eraan om hier te raisen, vooral omdat ik de big blind niet de kans wilde geven om goedkoop mee te callen met iets als A4, A5, 65 of 54 – of zelfs maar KQ ofzo. Maar toen ik zag dat hij sowieso zou folden, leek een flatcall mij beter. (Niet in de laatste plaats omdat als mijn read fout zou zijn en mijn opponent bijvoorbeeld een groter pocket paar zou hebben, ik dan mogelijk voor stacks zou spelen met slechts een twee-outer.) De turn was een , en mijn opponent vuurde nu €50. Ik callde wederom. En na een op de river checkte mijn opponent dan eindelijk.
 
Een van mijn stelregels in big-bet play is om niet vaak te betten met handen die niet veel meer zijn dan slechts een bluff catcher. Een andere stelregel: niet vaak value-betten met een hand die redelijk transparant is. En een derde stelregel: niet licht value-betten in positie, als je zo de weg openzet om middels een dikke check-raise mogelijk door de opponent van je hand te worden gezet. Kortom: Niet te vaak of te licht value-betten in positie als de opponent erg tricky is, erg agressief of als hij jou goed kan lezen – en al helemaal niet als hij zijn beslissingen goed aanpast aan wat jouw inzetpatroon zegt over de kracht van je hand.
 
Ik had eigenlijk geen flauw benul wat voor slechtere hand mijn opponent hier zou kunnen hebben om mij mee af te betalen, maar ik wist wél vrij zeker dat ik de beste hand had. En sommige mensen zouden in deze spot misschien zelfs met A-hoog hero-callen? Denkend dat mijn opponent misschien zo iemand was, maakte ik een type bet (klein, €60) die ik in deze spot zelden maak – in de hoop een lichte call te krijgen.
 
Ik had de bet overigens pas gemaakt nadat ik veel dreiging van zijn kant had gezien om op een eventuele bet van mij direct all-in te gaan. Een typisch geval van strong means weak! Dus nadat ik de €60 had gezet verwachtte ik een fold en hoopte ik op een call – maar na lang denken, en tot mijn verrassing, check-raiste mijn opponent naar €180.
 
Met slechts een medium pocket paar zou ik in deze spot heel vaak wegleggen. Zoveel actie met alleen nines up – dat zou toch slecht nieuws voor mij moeten betekenen! Maar in deze situatie representeerde mijn tegenstander eigenlijk helemaal niets. De combinatie van zijn rare line en zijn eerder in de hand afgegeven tell, maakte mij redelijk zeker dat ik hier mogelijk een blufje kon afsnappen.
 
En dat bleek inderdaad het geval: mijn opponent had niet eens aas hoog! Ik had het dit keer dus wel goed gelezen, in tegenstelling tot de eerder besproken hand uit het toernooi. Ik had waarschijnlijk geleerd van mijn foute pas van toen, en had deze rare river check-raise nu niet gepromoveerd tot “poeh, na alle actie die al geweest is nu deze check-raise – hij moet wel sterk zijn”. Nee, in plaats daarvan had ik gewoon goed beoordeeld dat deze onlogische lijn en onverwachte check-raise naar alle waarschijnlijkheid duidden op pure zwakheid – en op een wanhopige poging om van niets toch nog iets te maken.
 
Zoals eigenlijk wel vaker bij de check-raise op de river! En net ook als bij dat potje eerder die week – toen ik nog niet de ballen had om mijn tegenstanders rare & onlogische actie af te straffen met een call.
Pieter Salet
Pieter Salet a.k.a. 'PrinsFlip' uit Nijmegen is sinds 2009 aan PokerCity verbonden. Sinds 2017 is hij eigenaar, samen met Lars 'LarsVegas' Smeets.

28 Comments

  1. Lekker Rolf weer eens een strategie artikel. En ja er zijn nu eenmaal ook bananen die pokeren. Dan is strategisch denken niet van belang.

  2. Lekker Rolf weer eens een strategie artikel. En ja er zijn nu eenmaal ook bananen die pokeren. Dan is strategisch denken niet van belang.

  3. @pokerclown: Dan moet hij niet gaan schrijven dat hij met 47 in level 1 een re-raise maakt van 20BB! 😉
    Overigens zat ik naast Rolf in die hand en mijn mond viel ook open toen AQ open ging. Laten we het er op houden dat beide spelers uiterst creatief

  4. @pokerclown: Dan moet hij niet gaan schrijven dat hij met 47 in level 1 een re-raise maakt van 20BB! 😉
    Overigens zat ik naast Rolf in die hand en mijn mond viel ook open toen AQ open ging. Laten we het er op houden dat beide spelers uiterst creatief

  5. Ongetwijfeld dacht de speler met AQ niet heel hard na over zijn play. Maar soms zit er wel degelijk een gedachte achter de check-raise met meer-dan-niks (waarbij iemand dus, zoals je terecht zegt, in feite een bluffcatcher/showdownwaardige hand in een bluf verandert, daar hij met zo’n krachtige play normaliter alleen calls krijgt van handen die hem verslaan). Itt tot wat Pitboss impliceert is dat niet per sé een bananenplay.

    Zoals ik het begrepen heb, is het idee dat je spelers niet alleen op een handrange zet, maar ook een onzekerheid inbouwt in hun reactie – ook al hebben ze een bepaalde hand. Want die reactie is veelal net zo ongewis als de specifieke holding. In dit geval schuilt het ‘m dan *juist* in het feit dat een beetje oplettende speler deze persoon ofwel of een bluf, ofwel op een monster zal zetten… waardoor er twee schijnbaar diametraal tegenovergestelde, maar toch elkaar toch aanvullende resultaten kunnen optreden.

    Besluit jij namelijk dat zijn range hier toch echt meer blufs dan monsters bevat, dan is het mogelijk dat je callt met een hand als A-7 of K-Q (toegegeven: in deze specifieke toernooisituatie is dat erg optimistisch, maar in een soortgelijke cashgame-situatie is het niet geheel absurd; een beter voorbeeld is wellicht als je je voorstelt dat je tegenstander in de tweede hand pocket Boeren heeft ipv. een bluf). Daardoor is deze play ineens een thin value bet geworden. En uiteraard toont hij anderzijds dermate veel kracht dat, wanneer je voorzichtigheidshalve besluit hem tóch op een monster te zetten, je kan besluiten betere handen dan AQ te folden… en dan is dit ineens een prima check-raise bluf.

    Het lijkt een beetje een schizofrene benadering: anders dan het gebruikelijke range-denken waarbij je er vanuit gaat dat je opponent met een hand die sterker is dan X zal callen, terwijl hij zwakkere handen foldt, ga je er ineens vanuit dat hij juist met zwakke handen óók tot een call kan besluiten, terwijl hij tegelijkertijd kan bedenken juist sterke handen te folden. Maar bij een goede, nadenkende tegenstander is het helemaal niet zo zeker tot welk level hij door zal denken met welke holding. Dat blijkt wel uit het feit dat jij in twee soortgelijke situaties tot twee andere reacties komt.

    Enfin, ik vond dat wel een interessante insteek… misschien niet altijd toepasbaar, maar in specifieke situaties niet gek. If nothing else, kan het sowieso natuurlijk nooit kwaad om je river check-raise range op die manier wat minder gepolariseerd te maken. 🙂

  6. Ongetwijfeld dacht de speler met AQ niet heel hard na over zijn play. Maar soms zit er wel degelijk een gedachte achter de check-raise met meer-dan-niks (waarbij iemand dus, zoals je terecht zegt, in feite een bluffcatcher/showdownwaardige hand in een bluf verandert, daar hij met zo’n krachtige play normaliter alleen calls krijgt van handen die hem verslaan). Itt tot wat Pitboss impliceert is dat niet per sé een bananenplay.

    Zoals ik het begrepen heb, is het idee dat je spelers niet alleen op een handrange zet, maar ook een onzekerheid inbouwt in hun reactie – ook al hebben ze een bepaalde hand. Want die reactie is veelal net zo ongewis als de specifieke holding. In dit geval schuilt het ‘m dan *juist* in het feit dat een beetje oplettende speler deze persoon ofwel of een bluf, ofwel op een monster zal zetten… waardoor er twee schijnbaar diametraal tegenovergestelde, maar toch elkaar toch aanvullende resultaten kunnen optreden.

    Besluit jij namelijk dat zijn range hier toch echt meer blufs dan monsters bevat, dan is het mogelijk dat je callt met een hand als A-7 of K-Q (toegegeven: in deze specifieke toernooisituatie is dat erg optimistisch, maar in een soortgelijke cashgame-situatie is het niet geheel absurd; een beter voorbeeld is wellicht als je je voorstelt dat je tegenstander in de tweede hand pocket Boeren heeft ipv. een bluf). Daardoor is deze play ineens een thin value bet geworden. En uiteraard toont hij anderzijds dermate veel kracht dat, wanneer je voorzichtigheidshalve besluit hem tóch op een monster te zetten, je kan besluiten betere handen dan AQ te folden… en dan is dit ineens een prima check-raise bluf.

    Het lijkt een beetje een schizofrene benadering: anders dan het gebruikelijke range-denken waarbij je er vanuit gaat dat je opponent met een hand die sterker is dan X zal callen, terwijl hij zwakkere handen foldt, ga je er ineens vanuit dat hij juist met zwakke handen óók tot een call kan besluiten, terwijl hij tegelijkertijd kan bedenken juist sterke handen te folden. Maar bij een goede, nadenkende tegenstander is het helemaal niet zo zeker tot welk level hij door zal denken met welke holding. Dat blijkt wel uit het feit dat jij in twee soortgelijke situaties tot twee andere reacties komt.

    Enfin, ik vond dat wel een interessante insteek… misschien niet altijd toepasbaar, maar in specifieke situaties niet gek. If nothing else, kan het sowieso natuurlijk nooit kwaad om je river check-raise range op die manier wat minder gepolariseerd te maken. 🙂

  7. @ Spek:
    Goede reactie! Zeker waar wat jij zegt, althans in bepaalde situaties. Je lijkt zelfs ook al verstand te hebben van pokerstrategie! 😉
    @ Kees:
    Tja, zoals je gister hebt gezien… Ook ik wil mij af en toe nog wel eens verliezen in een crea

  8. @ Spek:
    Goede reactie! Zeker waar wat jij zegt, althans in bepaalde situaties. Je lijkt zelfs ook al verstand te hebben van pokerstrategie! 😉
    @ Kees:
    Tja, zoals je gister hebt gezien… Ook ik wil mij af en toe nog wel eens verliezen in een crea

  9. Leuke column zoals vrijwel altijd, Rolf! 😀
    @Spekkoper, check je PM even op het forum.

  10. Leuke column zoals vrijwel altijd, Rolf! 😀
    @Spekkoper, check je PM even op het forum.

  11. Rolf misschien komt het door je imago..ik denk dat veel spelers denken als ze bij jou aan tafel zitten die rolf ga ik eens lekker aanvallen…ik zelf had me ook voorgenomen mocht ik bij je aan tafel komen open ik standaard op jouw bb en zal ik je vaak uit potten drukken..maar nu na deze column zal ik dat niet meer doen ;)haha….
    mooie column rolf, en misschien tot snel op je beruchte maandagavond game..ben paar keer daar geweest voor een leuke satelitte maar helaas was jij er die paar keer niet. Niet helaas omdat ik twijfel aan je pokerkwaliteiten maar helaas omdat het me leuk lijkt om op zo’n avond eens wat van je anekdotes te horen en je eens in veer in je reet te steken over je toch wel aardige columns elke keer weer! zo genoeg vleiende woorden@ adress mr slotboom, misschien tot snel op maandag NIT!

  12. Rolf misschien komt het door je imago..ik denk dat veel spelers denken als ze bij jou aan tafel zitten die rolf ga ik eens lekker aanvallen…ik zelf had me ook voorgenomen mocht ik bij je aan tafel komen open ik standaard op jouw bb en zal ik je vaak uit potten drukken..maar nu na deze column zal ik dat niet meer doen ;)haha….
    mooie column rolf, en misschien tot snel op je beruchte maandagavond game..ben paar keer daar geweest voor een leuke satelitte maar helaas was jij er die paar keer niet. Niet helaas omdat ik twijfel aan je pokerkwaliteiten maar helaas omdat het me leuk lijkt om op zo’n avond eens wat van je anekdotes te horen en je eens in veer in je reet te steken over je toch wel aardige columns elke keer weer! zo genoeg vleiende woorden@ adress mr slotboom, misschien tot snel op maandag NIT!

  13. Mooi stukje Rolf!! De c/r op de river is vaak wel een goede play als er op de turn gecheckt is met een scaredkaart als A of K of als de board pairt.
    Ik heb nog wel een vraag: Zou je hand 1 in een Cashgame wel callen en andersom in hand 2. Mocht dit een toernooi zijn zou je daar dan eerder folden.
    Ik zou dit wel begrijpen hoor, in 1 van de eerste levels van een toernooi met een marginale hand een allin callen voor je hele of bijna hele toernooileven terwijl je weet in latere stadia meer edge te hebben om alsnog je puntjes binnen te halen..
    Groet, De Baron

  14. Mooi stukje Rolf!! De c/r op de river is vaak wel een goede play als er op de turn gecheckt is met een scaredkaart als A of K of als de board pairt.
    Ik heb nog wel een vraag: Zou je hand 1 in een Cashgame wel callen en andersom in hand 2. Mocht dit een toernooi zijn zou je daar dan eerder folden.
    Ik zou dit wel begrijpen hoor, in 1 van de eerste levels van een toernooi met een marginale hand een allin callen voor je hele of bijna hele toernooileven terwijl je weet in latere stadia meer edge te hebben om alsnog je puntjes binnen te halen..
    Groet, De Baron

  15. zeer interessant stukje weer rolf. ik vind dat je wel wat meer over strategy mag gaan schrijven ,juist omdat je altijd iets vind waarover weinig echt bekend is bij de meesten…bedoel dit stukje is ook weer een eye opener voor wanneer je dus juist niet moet checkraisen op de river….

  16. zeer interessant stukje weer rolf. ik vind dat je wel wat meer over strategy mag gaan schrijven ,juist omdat je altijd iets vind waarover weinig echt bekend is bij de meesten…bedoel dit stukje is ook weer een eye opener voor wanneer je dus juist niet moet checkraisen op de river….

  17. Heren: even kort mijn dank, opgepend tijdens de dinner break. Een uitgebreide reactie volgt later. Mogelijk zelfs pas op maandag i.v.m. drukte in Valkenburg.

  18. Heren: even kort mijn dank, opgepend tijdens de dinner break. Een uitgebreide reactie volgt later. Mogelijk zelfs pas op maandag i.v.m. drukte in Valkenburg.

  19. Ook ik vond het weer een aardig stuk Rolf. Leuk om weer eens iets strategisch te lezen. Wel merkwaardig dat je de basic rule in poker niet toepast in hand 1: niet handelen naar wat jij verwacht dat je tegenstander *zou* moeten doen !

  20. Ook ik vond het weer een aardig stuk Rolf. Leuk om weer eens iets strategisch te lezen. Wel merkwaardig dat je de basic rule in poker niet toepast in hand 1: niet handelen naar wat jij verwacht dat je tegenstander *zou* moeten doen !

  21. @ Macboy:
    Correct. Zoals je ziet: ik ben ook maar een mens. 😉
    @ Jeweetwelwie:
    Thanks man!
    @ Mart:
    Ik weet dat inderdaad veel mensen zo denken – ook / vooral als ze nog nooit met me gespeeld hebben. Tja – het is niet anders! 😉 Hoop je inde

  22. @ Macboy:
    Correct. Zoals je ziet: ik ben ook maar een mens. 😉
    @ Jeweetwelwie:
    Thanks man!
    @ Mart:
    Ik weet dat inderdaad veel mensen zo denken – ook / vooral als ze nog nooit met me gespeeld hebben. Tja – het is niet anders! 😉 Hoop je inde

  23. Alhoewel je aggressie in potten per straat behoort af te nemen kan een C/R op de river wel een juiste play zijn. Zeker in toernooien is het vaak heel moeilijk voor tegenstanders om te callen met een hand minder dan de 2nd of 3rd nuts. Als je deze strategie echter gaat toepassen in toernooien met AQ op een flushboard dan pas je de regel niet correct toe omdat je kunt verwachten dan je bijna altijd met een flush zal worden opgezocht.
    Bij cashgames is de dynamiek nog veel belangrijker en vind ik de play daarom vaak heel erg waardevol. Hoe groter je C/R op de river, hoe hoger het percentage bluffs die je in je range kunt hebben zonder dat je tegenstander +EV kan callen met zijn bluffcatchers en made hands. Readless tegen unknowns is het om deze reden dan ook weer een -EV move. Daarnaast denk ik dat het tegen jou ook doorgaans redelijk -EV is omdat jij uberhaupt niet met bluffcatchers op de river aankomt doorgaans.
    Voor de rest leuk/interessant strategie-artikel. Lees dit soort artikels het liefst.

  24. Alhoewel je aggressie in potten per straat behoort af te nemen kan een C/R op de river wel een juiste play zijn. Zeker in toernooien is het vaak heel moeilijk voor tegenstanders om te callen met een hand minder dan de 2nd of 3rd nuts. Als je deze strategie echter gaat toepassen in toernooien met AQ op een flushboard dan pas je de regel niet correct toe omdat je kunt verwachten dan je bijna altijd met een flush zal worden opgezocht.
    Bij cashgames is de dynamiek nog veel belangrijker en vind ik de play daarom vaak heel erg waardevol. Hoe groter je C/R op de river, hoe hoger het percentage bluffs die je in je range kunt hebben zonder dat je tegenstander +EV kan callen met zijn bluffcatchers en made hands. Readless tegen unknowns is het om deze reden dan ook weer een -EV move. Daarnaast denk ik dat het tegen jou ook doorgaans redelijk -EV is omdat jij uberhaupt niet met bluffcatchers op de river aankomt doorgaans.
    Voor de rest leuk/interessant strategie-artikel. Lees dit soort artikels het liefst.

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.