Column Rolf: Cash & Carry

Wat is nu eigenlijk het doel van toernooipoker? Wel, had U me die vraag voor aanvang van deze WSOP gesteld, dan was mijn antwoord simpel geweest: winnen, eerste worden, titels pakken. Helemaal omdat Nederland nog nooit een bracelet gewonnen had, wilde ik dolgraag na het worden van de eerste Nederlandse Kampioen (in 2005) ook de titel van eerste Nederlandse Wereldkampioen aan mijn poker-CV kunnen toevoegen.

Echter, die eer is onlangs ten deel gevallen aan Rob Hollink, die dus niet alleen de eerste Europese kampioen ooit is (wat op zichzelf al een prestatie van formaat is), maar nu ook nog de eerste Wereldkampioen in onze Nederlandse pokergeschiedenis. Een fantastische prestatie dus, waarbij hij net als bij zijn Europese titel een vrij slechte start had, keer op keer moest strijden tegen eliminatie, maar tegen het einde van het toernooi – na twee of drie enigszins fortuinlijk gewonnen all-ins vlak voor de bubble – steeds sterker en sterker werd. Tijdens de finale was de volledige hoofdtribune bezet door juichende, schreeuwende en zelfs zingende Nederlanders die onze landgenoot van mentale steun voorzagen, terwijl alle andere deelnemers het moesten doen met slechts een handjevol vrienden die veelal stilletjes in een hoekje hun favoriet volgden. Toen Rob uiteindelijk de sterke Jerrod Ankenman heads up had weten te verslaan, was de vreugde enorm – niet alleen omdat iedereen Rob zo graag mag, maar vooral ook omdat Nederland de jinx van het steeds maar niet winnen van die bracelet had weten te doorbreken.

Blij als ik ben voor Rob en natuurlijk ook voor Nederland als geheel, betekent dit voor mij echter wel dat ik mijn doelen op deze World Series enigszins heb moeten bijstellen. Immers, ik kwam hier om geschiedenis te schrijven, en dat kan nu niet meer – die taak is door mijn Groningse collega reeds met verve volbracht. En aangezien buiten Rob we al liefst vijf (!) andere Nederlanders aan de finaletafel hebben gehad (Michiel Brummelhuis, Dominik Kulicki, Lennart Holtkamp en Marcel Lüske zelfs twee keer), zou ook een eenvoudige finaletafel van mij niet meer genoeg zijn om als “uitzonderlijk” te kunnen worden bestempeld.

Gelukkig heb ik nog een ander ijzer in het vuur. Op het moment van schrijven (direkt na mijn uitschakeling in Event 41 als 51e in de $1500 mixed hold’em) sta ik op een totaal van 6 cashes in deze WSOP. Het all-time record wordt gedeeld door een aantal wereldtoppers als Phil Hellmuth, Chad Brown en Michael Binger die ieder in één World Series jaar zich liefst 8 keer in het geld wisten te spelen.

Het lijkt me duidelijk dat, met nog 14 events te gaan – waarvan ik er overigens slechts 7 of 8 zal spelen – ik nu een nieuw doel heb: proberen geschiedenis te schrijven door dit record op zijn minst te evenaren. Het zal me niet het meeste geld opleveren, laat dat duidelijk zijn, want één enkele finaletafel levert gewoonlijk meer doekoe op dan 8 of 9 relatief kleine cashes bij elkaar. Dus natuurlijk staat nog steeds als mijn nummer 1 doel om Sin City te verlaten met zo’n foeilelijk armbandje om mijn pols, laat dat duidelijk zijn. Maar als ik genoegen kan nemen met het verbeteren van het aantal cashes record, en me op deze wijze in de boeken kan spelen – wel, ook dan zal ik als een tevreden man terugkeren uit de slijtageslag die World Series heet.

Dat neemt niet weg dat ik ook al behoorlijk tevreden ben met de prestaties die ik tot nu toe heb geleverd. Maar succes wordt nu eenmaal afgemeten aan het winnen van titels of het neerzetten van records – en daar ga ik me dan ook volledig voor inzetten in de drie weken die mij hier nog resten.

Wish me luck!

Iedere week verschijnt de column van Rolf Slotboom op PokerCity. Rolf is een van Nederlands beste pokerspelers en tevens een internationaal gewaardeerd schrijver van pokerboeken en artikelen.

 
Pieter Salet
Pieter Salet a.k.a. 'PrinsFlip' uit Nijmegen is sinds 2009 aan PokerCity verbonden. Sinds 2017 is hij eigenaar, samen met Lars 'LarsVegas' Smeets.

4 Comments

  1. Naschrift Rolf: Sinds ik dit stukje heb geschreven, heb ik helass niet meer kunnen cashen, en mijn twee voornaamste concurrenten dit jaar Nikolay Evdakov en Alex Jacob hebben dat wel gedaan. Oftewel: Zelfs met evenaring van het record van 8 cashes kan ik op zijn best gelijkspelen met Nikolay die er nu al 8 heeft. De plannen om het cash aantal te gaan breken, of in ieder geval degene te zijn met de meeste cashes dit jaar, wel die plannen kunnen in de ijskast. Ik moet nu dus maar gewoon top presteren in de 3 toernooien die mij resten: de $10k PLO, de $1,500 limit HE shootout, en de $10k NLH Main Event. Meer smaken zijn er niet. 🙂

  2. Naschrift Rolf: Sinds ik dit stukje heb geschreven, heb ik helass niet meer kunnen cashen, en mijn twee voornaamste concurrenten dit jaar Nikolay Evdakov en Alex Jacob hebben dat wel gedaan. Oftewel: Zelfs met evenaring van het record van 8 cashes kan ik op zijn best gelijkspelen met Nikolay die er nu al 8 heeft. De plannen om het cash aantal te gaan breken, of in ieder geval degene te zijn met de meeste cashes dit jaar, wel die plannen kunnen in de ijskast. Ik moet nu dus maar gewoon top presteren in de 3 toernooien die mij resten: de $10k PLO, de $1,500 limit HE shootout, en de $10k NLH Main Event. Meer smaken zijn er niet. 🙂

  3. Jammer rolf, maar nu nog een keer diep in de money, of meer 🙂 is natuurlijk ook super.

  4. Jammer rolf, maar nu nog een keer diep in de money, of meer 🙂 is natuurlijk ook super.

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.