Column Nicky Roeg: Vegas

Na een lange reis met een doorvlucht die gemist werd landden we – Berney en ik – in Las Vegas. Het is dan 23:00 in de avond plaatselijke tijd, maar tijd is een begrip dat ze hier niet kennen. Er hangt in de casino’s ook nergens een klok. Het gaat hier toch allemaal 24 uur per dag door. Alles is ook nep hier, van de nagemaakte gebouwen zoals de Eiffeltoren en het Statue of Liberty tot de mensen zelf. Alles gaat hier op de automatische piloot en de woorden komen dan ook geprogrammeerd uit de mond. Het ´how are you today´ en ´have a nice day´ heeft hier totaal geen betekenis. Ze doen alles om een fooi te krijgen want daar moeten ze van leven. Alles moet ook volgens de regels en o wee als je iets vraagt wat niet in het boekje staat dan weten ze totaal niet meer wat ze moeten doen. Ze zijn hier ook gek op rijen. Voor alles staan een soort van dranghekken om alles in goede banen te leiden. Dat is denk ik een mooi symbolisch voorbeeld hoe de Amerikanen leven.

Is het hier dan zo slecht? Nee, natuurlijk niet. Het is hier één grote kermis voor volwassenen. Elke minuut van de dag is er wel wat te doen. Prachtige shows, mooie winkels, lekker eten en natuurlijk de hele dag door gokken. Voor de pokerliefhebber is het hier één groot feest. Je kan het vergelijken met internetpoker. Elke minuut van de dag start er wel ergens een mooi toernooi of gaat er een cashgame open. Toen Berney en ik ons gingen inschrijven voor de toernooien – dat deden we om 8:30 ‘s ochtends om de rijen te vermijden – zaten de mensen gewoon lekker te cashgamen.

Over de eerste twee toernooien die ik gespeeld heb kan ik heel kort zijn, want die duurden ook niet lang. Er waren al veel mensen die vertelden dat de $1500 toernooien echte crapshoots waren, maar ik wilde het toch zelf meemaken. Inderdaad moet je in het begin je handen mee hebben, maar verder op in het toernooi kan je toch wel echt pokeren. Het zat mij alleen de eerste handen niet mee. In het eerste toernooi wist ik – na wat handen gespeeld te hebben en iets terug gezakt te zijn in chips – mijn stack te verdubbelen door mijn eerste coinflip van de WSOP te winnen. Ik had AdKd en wist van QQ te winnen. Mijn JJ moest ik na een flop van A74 weggooien. Met een kleine stack van 1700 werd ik van tafel gewisseld en wist ik daar nog met mijn gehitte set 1010 nog even te verdubbelen, maar even later zat ik in de bb en met 5 limpers bij een 100/200 25 ante level vond ik dat mijn AdQd een allin waard was. Iedereen fold alleen de man naast mij in de sb – die net een giga pot won met KK calt mij met 1010. Geen hulp op flop, turn en river en ik kan de tafel verlaten.

Het tweede toernooi begon al niet zo goed voor mij omdat ik de dag daarvoor iets in mijn rug verdraaid had en hele erge steken had in mijn borstkast. Ik kon niet zitten, liggen of staan en elke zucht deed pijn. Na in de ochtend van het toernooi bij een chiropractor te zijn geweest ging het iets beter, maar had ik nog wel last. Ik wist in het begin van het toernooi wat kleine potjes op te pakken, maar was uiteindelijk teruggezakt naar 2200 – bij beginstack van 3000.
Een man aan tafel maakte een verschrikkelijke slechte move door na een grote preflop raise van een vrouw die heel tight speelde en een call van degene daarachter eventjes door te raisen naar 4000. De vrouw callt uiteindelijk met AK. De man daarna die zei dat hij ook Ak had folde en de man die naar 4000 raisde laat uiteindelijk AQ zien. De vrouw wint de hand. Meteen de hand erna vond ik in ep JJ en raise weer bij level 100/200 naar 650. Dezelfde man die nu op de button zit raised mij allin. De bb en sb folde. Ik ga in de denktank en vraag of hij weer AQ heeft. Hij antwoord met who knows? Ik weet dat ik hier een coinflip aanging en kan – vind ik – zo wie zo niet meer weg van die hand en call. Hij draait AK om en met een A op de flop is ook het tweede toernooi vroeg ten einde voor mij. Berney Frankfort – waarmee ik naar Las Vegas ben gegaan weet uiteindelijk een prachtige 65e plaats te halen van de 2700 deelnemers. Een gigantische goede prestatie en een bevestiging voor hem dat hij op de goede weg zit.

Vrijdag 4 juli gaat mijn hoofdtoernooi beginnen. Het toernooi waarvoor ik uiteindelijk hier naar toe ben gekomen en ook het toernooi waarin ik moet gaan presteren. Dit toernooi is op mijn lijf geschreven. Een beginstack van 20.000 en twee uur levels. Dit geeft een enorme mogelijkheid om rustig je spel te spelen en je momenten af te wachten om je moves te maken.
Hoe het allemaal gaat verlopen in dit toernooi kan je in mijn volgende column lezen of natuurlijk het live report op de diverse sites volgen.
Dit was het voor nu vanuit Las Vegas.