Column Nicky Roeg: Toernooipoker

Bij toernooipoker betaal je een bedrag als inschrijfgeld en daarvoor krijg je een bepaalde hoeveelheid aan fiches. Als die fiches op zijn lig je uit het toernooi. Dit in tegenstelling tot het cashgame spelen. Daarbij zet je de waarde van geld om in dezelfde waarde in fiches. Als je die fiches kwijt bent kan je gewoon weer opnieuw inkopen. Er zijn spelers die heel goed toernooipoker kunnen spelen, maar totaal geen cashgame en vice versa. Je zal denken dat het hetzelfde spelen is,maar dit is dus niet waar. Het zijn totaal twee verschillende manieren van spelen. Ik ben zelf een echte toernooispeler en niet zo zeer een cashgame speler. Ik hou voornamelijk van deepstack toernooien. Dit zijn toernooien waarbij je een grote stack -aantal chips – krijgt en waarbij de blinds langzaam omhoog gaan. Het main event van de World Series Of Poker, dat ik ga spelen is zo´n toernooi. Hoe ik dat dan aanpak zal ik proberen uit te leggen.

Net zoals in elke sport heb je in poker ook verschillende soorten spelers. Je hebt bijvoorbeeld agressieve spelers en afwachtende spelers. Je hebt spelers die veel doen aan de hand van theoretische kansberekeningen en je hebt spelers die veel op gevoel en ervaring spelen. Natuurlijk zijn er ook spelers die een mix van dit alles hebben.

Ik ben een speler die vooral op zijn gevoel en intuïtie afgaat. Daarom ben ik een afwachtende speler. Dat betekend dat ik in het begin van het toernooi de potjes klein probeer te houden zodat ik geen onnodig risico loop. Zo heb ik ook de tijd om de spelers aan tafel goed te bestuderen en te zoeken naar `tells´ – bepaalde informatie van de tegenstander waardoor je kan voorspellen wat zijn kaarten zijn – . Ook probeer ik door veel te praten informatie te krijgen over de spelers. Een zogenaamd vriendelijk praatje over waar ze vandaan komen en wat ze doen in het dagelijks leven geeft al heel veel informatie over wat voor type speler het kan zijn. Doordat ik in het begin niet veel handen speel krijgt de tegenstander de indruk dat ik alleen maar met goede handen speel. Die gedachten probeer ik dan verder op in het toernooi te misbruiken door – wanneer het interessanter wordt om de blinden op te pakken – vanuit positie met mindere handen te raisen. Zij denken dan dat ik een goede hand heb en zullen sneller folden.
Met deze gedachten ga ik straks mijn toernooien spelen op de WSOP. Ik ben wel een speler die zijn spel snel kan veranderen. Dus als ik denk dat ik anders moet spelen bij bepaalde tegenstanders dan kan ik mijn spel ook snel omgooien.

De eerste Nederlandse bracelet winnaar zal ik niet worden, want zojuist tijdens dit schrijven is die eer te beurt gevallen aan Rob Hollink. Een geweldige prestatie. Rob is een veteraan in de Nederlandse pokerwereld met een indrukwekkende erelijst. Hij heeft ook al eerder in Monaco het belangrijkste EPT toernooi gewonnen. Eigenlijk is het dan ook wel terecht dat de eerste Nederlandse bracelet terecht komt bij een persoon die al veel betekend heeft voor het poker in Nederland. Mij rest dus niets anders dan die tweede Nederlandse bracelet te winnen, maar ach daar doe ik het ook wel voor ;-). De prestatie van Rob zal – denk/hoop ik – veel gaan betekenen voor pokerend Nederland . Ik wil Rob hierbij ook van harte feliciteren met deze topprestatie.

Vanaf volgende week (25 juni) zit ik dus in Las Vegas.
Daar vandaan zal ik een dagelijks videoblog bijhouden met wat ik allemaal in Vegas doe en natuurlijk met updates van hoe het mij in de toernooien vergaat.

Nicky “Nickname” Roeg