Gevoel en ervaring
Vaak wordt er onderscheid gemaakt tussen spelers die alles op gevoel doen en spelers die hun spel meer uitgerekend hebben. Gevoel is heel belangrijk want het is eigenlijk gewoon jouw onderbewustzijn dat voor je heeft nagedacht, en dat gaat een stuk sneller dan bewust ergens over nadenken. Je kunt ergens gevoel voor ontwikkelen door veel ermee bezig te zijn, waardoor de handelingen waarover je voorheen steeds bewust moest nadenken, nu steeds soepeler gaan en je je onderbewustzijn steeds meer werk voor je laat doen.
Aan de capaciteiten van een speler zelf om snel over situaties na te denken is weinig te veranderen, bij poker ontwikkelt je gevoel het snelst door ervaring op te doen. Omdat er zoveel verschil zit in het aantal handen dat verschillende pokerspelers in een bepaalde tijd spelen, kan je dit beter meten in het aantal gespeelde handen dan een periode van tijd. Om deze reden heeft de “internetgeneratie” zo snel het niveau van live spelers die al jaren speelden behaald en overschreden. Er wordt vaak gezegd dat deze spelers niet meer “echt pokeren” maar alles uitrekenen en in standaardpatronen vallen, maar niets is minder waar. Deze spelers hebben over het algemeen gewoon veel meer handen gespeeld dan een live speler en zullen daarom sneller en beter omgaan met veel voorkomende situaties. Door het spelen van zoveel handen en het analyseren van gebruikelijke situaties is er gewerkt aan het gevoel voor het spel.
Niet alleen helpt ontwikkeling van je gevoel met het snel oplossen van gebruikelijke situaties, ook leert het je om met minder informatie meer te doen. Poker is een spel waarbij je nooit perfecte informatie tot je beschikking zal hebben, en je zal het moeten doen met wat er wel duidelijk is. Heel vaak kan je je beslissingen niet zo optimaliseren als je zou willen omdat je daar meer informatie voor nodig hebt en die pas later zal verkrijgen. Het is echter onvermijdelijk om in deze situaties terecht te komen als je het maximale uit je handen wil halen, en je zal dus bepaalde zaken moeten inschatten. Als je een bepaalde play van iemand hebt gezien, moet je aan de hand daarvan gaan inschatten wat hij in andere situaties zou gaan doen.
Het is mogelijk om ook hierin beter te worden. Elke pokeraar is op zichzelf een unieke speler en zal altijd bepaalde dingen anders doen dan zijn tweelingbroer, maar het is wel mogelijk om spelers in bepaalde groepen in te delen die bepaalde neigingen delen. De beste pokeraars zijn de spelers die elke hand met een schone lei beginnen en over alles open-minded nadenken en zich overal op proberen aan te passen, maar de gemiddelde pokerspeler zit natuurlijk lang niet op dat niveau en zal zijn spel samenstellen uit een aantal basisregels en zijn spel definieren als een “stijl”. En aan de hand van een beperkt aantal plays kun je spelers al vaak in zo’n groep indelen.
Om een voorbeeld te geven zal ik even uitgaan van de eerste tafel van een groot live toernooi waarbij je een speler in het eerste uur 3 keer een hand ziet spelen. Na een kwartier raisde hij naar 3 keer de big blind (200bb stacks) op de cutoff en alleen de big blind callde. De flop was Q
9
7, BB checkte, en hij bette 2/3 pot. BB callde, en de turn 3d ging check-check. De river was een 4
en de BB checkcallde nog een 1/2 potbet, en muckte tegen de KQo van de preflop raiser.
In de komende 45 minuten open-limpte hij nog 2 keer een handje maar foldde steeds al op de flop tegen aggressie.
Natuurlijk is deze informatie over een erg kleine sample en moeten we voorzichtig zijn om er conclusies uit te trekken, maar dit is alles wat we over hem weten en zometeen moeten we toch een beslissing tegen hem gaan maken. Wat kan je hier dan uit afleiden?
Hij speelde slechts 3 handen in een uur, waarbij hij er maar 1 raisde: KQ uit late positie. Waarschijnlijk speelt hij vrij tight en raised wel preflop voor value, maar niet zozeer om mensen te laten folden (gezien de 2 limps). In de KQ hand, met een geflopte toppair-good kicker, bette hij niet op de turn terwijl er erg veel draws mogelijk waren. Op een veilige river bette hij nog vrij klein voor de sterkte van z’n hand, 1/2 pot, het is dus de vraag of hij nog wel een valuebet had geplaatst op een minder veilige river. Mijn voorlopige conclusie: deze speler speelt graag kleine potten gezien zijn limps en pot-controle lijn, en dit doet mij vermoeden dat hij zijn toernooileven misschien te veel waardeert. Stel nou dat de volgende hand zou plaatsvinden:
Op blinds 50/100 met stacks van 9000 open-raisde hij de button naar 300 en jij maakte vanuit de big blind 900 met AK. Hij dacht 10 seconden na voordat hij er 2450 van maakte. Op basis van de informatie die we hebben, wat is de juiste play?
Gevoel wordt ook vaak geforceerd door spelers die het niet per se goed ontwikkeld hebben. Omdat zij graag bij de “oude garde” horen die iemand’s ziel kunnen ontleden zonder de persoon ooit eerder gezien te hebben, wordt er te weinig bewust nagedacht over eenvoudige situaties die nog wel verkeerd opgelost worden als dit niet gebeurt. Je gevoel voor iets wordt beter naarmate je vaker over hetzelfde nadenkt, maar probeer het niet te forceren!
Ervaring tegen soortgelijke spelers als in het voorbeeld heeft mij met gemak tot de conclusie om te folden geleid. En hoe beter je je pokerinstincten ontwikkelt, hoe makkelijker het wordt om uit weinig gegevens juiste conclusies te trekken en je daardoor laat leiden. Maar voordat je dat laat afhangen van je gevoel, moet je er wel eerst een aantal keer bewust over nagedacht te hebben. Iets op papier zetten is iets anders dan er even snel over nagedacht te hebben.
Prima column. Spelers die theoretisch minder onderlegd zijn en weinig lezen, misbruiken dit argument door te zeggen dat zij beslissingen op gevoel nemen en derhalve geen theoretische kennis nodig hebben. Door echter louter uit je ervaring te putten en hiervan te leren doe je jezelf echter tekort. Door theoretische inzichten te koppelen aan je ervaring, wordt je inzicht veel beter.
Prima column. Spelers die theoretisch minder onderlegd zijn en weinig lezen, misbruiken dit argument door te zeggen dat zij beslissingen op gevoel nemen en derhalve geen theoretische kennis nodig hebben. Door echter louter uit je ervaring te putten en hiervan te leren doe je jezelf echter tekort. Door theoretische inzichten te koppelen aan je ervaring, wordt je inzicht veel beter.