Volgens een recent onderzoek aan de Amerikaanse Case Western Reserve universiteit is poker wel degelijk een behendigheidsspel. Doctoraal student Michael DeDonno deed onderzoek voor de psychologie faculteit. Zijn empirische onderzoek behelste 2 studies. In de eerste liet hij 41 studenten 200 handen spleen. De spelers speelden Texas Holdem. De studenten hadden weinig tot geen pokerkennis. De helft van de studenten kregen een tabel met daarop de best starthanden van hoog tot lag, met daarbij de opmerking dat goede spelers slechts 15% van de handen spelen. De andere groep kreeg deze informatie niet. De spelers uit de eerste groep speelden significant beter dan spelers uit de 2de groep.
Om statistisch de resultaten uit de eerste studie te onderbouwen verrichte DeDonno een 2de studie. Nu liet hij dezelfde studenten 720 handen spelen. Alle spelers gingen nu beter spelen. De spelervaring opgedaan over de vele handen had nu schijnbaar invloed. Wel deed ook de groep met de strategische tips het wederom beter dan de andere groep.
DeDonno’s onderzoek is ingegeven door zijn persoonlijke passie voor het pokerspel. Aanvankelijk wilde hij de relatie onderzoeken tussen intelligentie en pokerkunde. Maar gaandeweg kwam de nadruk meer te ligen op de behendigheid vs. geluk kwestie.
Volgens DeDonno is sommige kennis die men opdoet met pokerspelen heel bruikbaar in het dagelijkse leven. Vooral op het gebied van investeringen of het kopen van een huis, zaken waarbij men beslissingen neemt en waar slechts beperkte informatie voor handen is, kan de opgedane kennis bij het pokeren van dienst zijn.
