WSOP (30): Padjes chipleader $3.000 Limit, Mizrachi leidt PPC-finale

We hebben weer een bracelet-kanshebber: Paul Berende eindigt Dag 2 van het $3.000 Limit toernooi als chipleader bij de laatste twintig! Verder: Michael Mizrachi leidt de finaletafel van de $50K PPC en kan de eerste speler worden die dit event tweemaal wint. Zuiderbuur Philip Meulyzer eindigde als vierde in event #46, dat geshipt werd door Joe Weissman. En: Steven van Zadelhoff heeft eindelijk een cash te pakken!

We hebben een final table! Acht spelers resteren in dit eervolle toernooi en dat zijn uiteraard niet de minsten:

Een zeer nipte lead van Michael Mizrachi (foto) over Andy Bloch dus – slechts een symbolische (en toepasselijke) 50K verschil tussen de twee heren. The Grinder kan hier pokergeschiedenis schrijven door de eerste speler te worden die het Poker Players Championship tweemaal op z’n naam schrijft: in 2010 won hij het evenement, toen nog HORSE, al. Andy Bloch eindigde dat jaar nipt in the money, zijn beste resultaat (2e) in dit top-toernooi stamt uit de allereerste editie, toen hij het heads-up aflegde tegen de naamgever van de trofee, wijlen David ‘Chip’ Reese. Fitoussi werd ook al eens tweede, in de editie van 2007, maar een verbetering van dat resultaat is gezien de korte stack van de Fransman erg ver weg.

De eerste opvallende afwezige in bovenstaand lijstje is natuurlijk Viktor Blom. Isildur1 eindigde de dag gisteren immers nog aan de top van het leaderboard dankzij een fortuinlijke één-outer (pleonasme-alert!). De jonge Blom kende een swingy dag, waarbij hij net wat meer neer dan op ging. Uiteindelijk was het zijn grote ‘frenemy’ Luke Schwartz die hem naar de rail stuurde in Seven Card Stud 8 or Better (Stud-8 voor vrienden). Met | | had Schwartz een zeven-hoge straat, wat tegen Bloms | | (voor two pair en geen low) genoeg was voor een scoop.

$105.235 was Bloms troostprijs, want de money bubble was toen reeds gebarsten: Benyamin Yu (foto links) strandde in Stud-8 met een Acht-Vier low en two pair tegen een Zeven-Zes low en een zeven-hoge straat van Roland Israelashvili.

Ook Antony Lellouche, Phil Hellmuth, Michael Glick, David Chiu, Lyle Berman, Robert Mizrachi, Joe Cassidy, Phil Ivey en John Monnette eindigden net outside of the monnette money. Wél net in the mo is Brett Richey, de man wier onvermogen om Koningen te folden in 2009 we hier op PokerCity recentelijk nog in herinnering riepen. Richey koesterde lange tijd een zeer korte stack en noemde zijn 16e plek dan ook “My happiest min-cash ever” ($91.549).

Na Richey werden Mike Wattel (15e, door Blom), de reeds genoemde Blom (14e, door Schwartz), Jeff Lisandro (13e, door Schwartz), John Hennigan (12e, door Chen), Daniel Alaei (11e, door Bloch) en David Baker (10e, door Bloch) van tafel gestuurd. Dat betekende de start van de ‘officieuze’ finaletafel, wat voor David Oppenheim het hoogst haalbare zou blijken: Michael Mizrachi stuurde hem als laatste van de dag naar de rail in een ouderwets flipje in het ordinaire No-Limit Hold’em: tegen The Grinders . Mooie flop voor Oppenheim: en met de op de turn had de beste man nog meer outs. De op de river beslechtte zijn lot echter en Oppenheim krijgt dus geen kans om zijn derde plek in 2010 te evenaren (toen was het trouwens eveneens Mizrachi die hem naar de rail stuurde). $142.197 voor Oppenheim, de rest is verzekerd van $169.879. Maar het gaat natuurlijk om de prestigieuze titel. Áls Mizrachi ‘m pakt, dan kunnen wij tenminste zeggen dat we nog op z’n huwelijk geweest zijn. Zijn run in dit event heeft er in elk geval (mede) voor gezorgd dat hij zich ter elfder ure heeft ingeschreven voor het $1.000.000 kostende Big One For One Drop toernooi:

Event #46: $2.500 No-Limit Hold’em

Als er geen Nederlanders meer in het event zitten, dan supporten wij natuurlijk graag de Vlamingen… en Philip Meulyzer (foto rechts) gaf ons die kans door de finale te halen van event #46. De standings bij aanvang van die finale:

Een meer dan overtuigende lead voor Weissman dus, die de dag al als chipleader begon en alleen maar door bleef bouwen aan zijn stack. Hij tekende voor diverse eliminaties, waaronder die van Vanessa Selbst op een teleurstellende 24e plek: de uiteindelijk fatale hand was tegen voor Selbst waarbij een op de flop al meteen vrijwel dodelijk was. Maar de eigenlijke sleutelhand tussen beide was een monster-flip met tegen Weissmans die de dag ervoor in het voordeel van Weissman geëindigd was.

Konstantin Puchkov was toen de enig resterende braceletwinnaar in het veld. Hij haalde de finaletafel, maar daar was alles mee gezegd: een coolerende tegen de van Joe Gualtieri kostte hem de kop.

Meulyzer haalde plek #4, zijn exit was een klassieke flip: tegen de van Weissman. Die lag op de turn nog achter, maar had wel een behoorlijk aantal outs: las het board. De op de river was één van die outs en dus moest onze zuiderbuur genoegen nemen met $203.781.

De geschiedenis herhaalde zich niet lang daarna: Fernando Brito (wiens favoriete Mexicaanse gerecht overigens niet de taco is), flipte er ook uit tegen Weissman ( tegen , op de turn) en dus hadden we een heads-up, waarbij Weissman ‘slechts’ een 2.5:1 lead had op Fransman Jeremy Quehen.

Je hebt events waar er geen hond aan de rail zit, maar hier was het tegendeel waar: de rail was goedgevuld met vooral Weissman-fans en daar zat zelfs een viervoeter bij, te weten Weissmans trouwe hond Revis (die overigens op een cruciaal moment zijn plas niet kon ophouden… daar hebben PokerCity-forumleden ook wel eens last van, naar verluidt).

Die fans zagen hoe hun favoriet lange tijd een chiplead vasthield, totdat Quehen met een flush flopte en daar maximale value uit wist te halen. Ineens was daar een 3.5:1 lead voor de Fransman, maar een flip (drieën tegen Aas-Zeven) later waren de stacks alweer bijna even groot.

Uiteindelijk was het Weissman die aan het langste eind trok. Op een | | board gingen er op elke straat wel wat chips in, waarbij Quehen na een fikse riverbet een fold leek te gaan krijgen. Niets was echter minder waar: Weissman ging all-in en beantwoorde de call van Quehen met een triomfantelijk omgedraaide voor de nut flush. $694.609 en de armband voor de Canadees, en waarschijnlijk luxe brokjes voor zijn trouwste fan.

Event #47: $1.500 Pot-Limit Omaha 8 or Better

Nét geen finaletafel aan het einde van dag #2: 10 spelers zijn nog in de running, met een Griek – Charalampos Lappas – als chipleader (al volgt Steven Loube hem op minder dan 50.000 punten). Voordat we bij de laatste negen zijn is er naar alle waarschijnlijkheid nog, om met Rolf Slotboom te spreken, een “Rus te gaan”, want Viatcheslav Ortynskiy is shortstack met 27.000. De standings:

Wat de eliminaties betreft: een speciale vermelding voor Joe Tehan, die met zijn 79e plek $3.288 cashte. Dat is Tehan’s negende cash op deze WSOP, een meer dan fraaie score.

Alex Gomes, die de dag begon als chipleader, kende een onfortuinlijke exit tegen Lappas: op een flop gingen alle chips erin, waarbij Gomes top two pair had en Lappas pocket Azen met een nut-low draw. De op de turn gaf Lappas al de low, de op de river leverde hem ook de high op. Exit Gomes op plek #46.

Event #48: $3.000 Limit Hold’em

We hebben nog één vaderlandse troef in dit event, maar wat voor één! Paul ‘Padjes’ Berende runde meer dan lekker vandaag en gaat met een overtuigende chiplead de derde dag in, samen met negentien concurrenten. Dat zijn in meerderheid Amerikanen, maar er is ook nog één Canadees (niemand minder dan Jonathan Duhamel) en één (we maken ‘m gewoon nog een keer!) Rus te gaan. De stand:

Lees de ups en downs van Padjes in z’n eigen woorden, in omgekeerd chronologische volgorde… tot z’n batterij het begaf:

Na de dinnerbreak, met een lege telefoon en een volle maag, speelde (dan wel runde) Berende dus nóg beter, met een monsterstack als logisch gevolg. Morgen gaat hij die tweede Neder-bracelet van dit jaar binnenkoppen.

De eerste eliminatie van de dag was trouwens, niet verrassend, mini-stack Daniel Negreanu. Hij kreeg zijn resterende big bet er nog wel goed in, met Tienen tegen Zes-Drie, maar zijn tegenstander turnde two pair.

Event #49: $1.500 Ante-Only No-Limit Hold’em

Een novum, deze WSOP: een NLHE-event zonder blinds, maar met (vanaf de eerste hand) antes. 939 spelers wilden dat wel eens proberen, waaronder – ja, hij is in Vegas gearriveerd! – Pieter de Korver! Ook Cyriel Dohmen, Antoon Kleijnen, Nicolaas van den Bosch, Vincent van der Fluit, Steven van Zadelhoff en Edwin Tournier vonden deze pokervorm interessant.

Slechts één van deze oranjeklanten overleefde de dag, maar dat is dan wel meteen iemand die ook wel eens een lucky break verdiend heeft: Steven van Zadelhoff! The Hoff speelde al een hoop events op deze WSOP maar wist het geld nog niet te halen. Nu is hij daar al van verzekerd… en met een uiterste decente stack van 50K, iets meer dan een triple-up verwijderd van chipleader Sameer Al Janedi, mag hij – en wij met hem – hopen op meer dan een mincash.

Van Zadelhoff schuwde overigens niet om de meer controversiële lieden in het poker te trakteren op zijn agressie:

Coming up: Event #50 – $5.000 NLHE