| Geld verdienen met je hobby is niet alleen weggelegd voor pokeraars. Ook de beste spelers van het legendarische pc-strategiespel StarCraft konden ‘pro’ worden, zij het dat hun boterham niet dik belegd was. En masse maakten ze de switch naar poker… en die verliep voor velen van hen verbluffend goed. Reden genoeg voor Jos Bouman om StarCraft, als bijzondere kweekvijver van pokertalent, eens nader onder de loep te nemen. |
De naam Bertrand Grospellier is in de pokerwereld inmiddels alom bekend. Dit Franse lid van Team PokerStars wist in 2007 het EPT PokerStars Caribbean Adventure én het WPT Festa Al Lago te winnen, en vlamde recenter tijdens het High Roller event (wederom op de Caribben) en de EPT Deauville. Toch is hij onder zijn bijnaam ‘Elky’, als speler van het strategische pc-spel StarCraft, nog veel bekender. Vooral in Zuid-Korea, waar hij als een van de eerste niet-Koraanse spelers StarCraft-professional en beroemdheid werd.
Naast Elky zijn er nog tientallen voormalige StarCraft-spelers die de overstap naar poker gemaakt hebben en daar een goed belegde boterham mee verdienen. Zo wisten de jonge James ‘Mig.com’ Mackey en Daniel ‘Rekrul’ Schreiber vorig jaar een bracelet te winnen bij de World Series of Poker. En het Russische supertalent Ivan Demidov is eveneens een StarCraft veteraan.
Ook de Nederlandse pokerspelers Lex ‘RaSZi’ Veldhuis en Victor ‘Nazgul’ Goossens hebben hun gamingroots bij StarCraft liggen. RaSZi waagde een gokje toen Goossens hem kort maar krachtig vertelde waarom hij moest overstappen: “Yo gast, ik win echt veel geld met poker, moet je ook doen!” Stoppen met StarCraft was voor RaSZi geen moeilijke beslissing: “Ik werd er ziek van ergens zoveel tijd in te steken en er zo weinig voor terug te krijgen.”
StarCraft verscheen in 1998, in een periode waarin het spelen van games via internet een enorme vlucht nam. Er werd al jaren met smart gewacht op het vervolg op Warcraft II, het spel waarmee gamesuitgever Blizzard Entertainment zich had bewezen als topontwikkelaar in het Real-Time Strategy genre. StarCraft overtrof alle verwachtingen en werd met afstand het populairste strategiespel. Door de gratis toevoeging van Battle.net, een online service waarmee je eenvoudig tegenstanders kon vinden, ontstond er al snel op grote schaal competitie. Er kwamen toernooien waarbij steeds meer geld te verdienen viel en het leek niet onwaarschijnlijk dat dit uiteindelijk zou uitmonden in een heuse professionele StarCraft-competitie.
Zuid-Koreaanse toestanden
| Wat is StarCraft?
StarCraft biedt de keuze uit drie rassen – de menselijke Terrans, de insectachtige Zerg en de geavanceerde Protoss – die elk veel verschillende eenheden kunnen aanwenden met allemaal sterke en zwakke punten. De speler dirigeert deze eenheden met de muis, terwijl hij het slagveld in bovenaanzicht bekijkt. Daarbij is er geen tijd om rustig na te denken: ‘Real-Time’ betekent dat je altijd aan zet bent… en je tegenstander is dat ook. Dat leidt tot hectische situaties en spectaculaire oorlogsvoering, uitgevoerd in een aansprekende sciencefiction-stijl. De kunst is om uit te vogelen welke eenheden je op welk moment en welke plek van het strijdtoneel nodig hebt. Daarnaast moeten er voortdurend afwegingen gemaakt worden tussen het investeren in je leger of in je economie: het uitbouwen en upgraden van je basis zorgt dat je de beschikking krijgt over sterkere wapens, maar kost veel tijd. Te veel treuzelen met het produceren of verplaatsen van eenheden zorgt onherroepelijk voor een achterstand op je tegenstander. Stressbestendigheid is dus een must! |
Niemand had echter kunnen voorspellen dat deze competitie in Zuid-Korea zou ontstaan. Waar het spel in het westen voornamelijk door fanatieke gamers gekocht werd, was het in Zuid-Korea onder veel meer lagen van de bevolking populair. Bijna de helft van de in totaal 9.5 miljoen verkochte exemplaren van StarCraft ging in Zuid-Korea over de toonbank.
De game veroverde er zo ongeveer de status van nationale sport, met een professionele competitie die tot de dag van vandaag loopt. Topspelers groeiden, mede door de aanwezigheid van twee vaste StarCraft tv-kanalen, zelfs uit tot beroemdheden. Zo kreeg Lim Yo-Hwan, alias SlayerS_’BoxerR’, een fanclub met meer dan een half miljoen leden. Een aantal spelers uit het westen, waaronder Bertrand Grospellier, Daniel Schreiber en ‘onze’ Victor Goossens, zijn in die tijd ook naar Zuid-Korea gegaan en hebben zich dus een tijdje StarCraft-professional mogen noemen.
Het leven van een pro ging echter niet altijd over rozen. De competitie in Zuid-Korea is moordend, en alhoewel er rond viel te komen van sponsorinkomsten, waren de echt grote bedragen alleen weggelegd voor winnaars van grote toernooien. Dit begon nogal haaks te staan op de verhalen van enkele spelers uit de StarCraft-community die met poker waren begonnen. RaSZi: “Er waren wat prominente figuren uit de SC-Community die poker speelden en belachelijk veel geld begonnen te winnen. Snel daarna begonnen Elky en Rekrul ook. Die maakten Victor Goossens enthousiast, en hij mij.”
Vooral het verschil in tegenstand was voor de StarCraft-spelers een verademing: matige hobbyisten, in plaats van fanaten die jarenlang uren per dag trainen om zich op het hoogste niveau te kunnen handhaven. Gek genoeg begon voor sommigen leeftijd ook een rol te spelen. Want ook al vormt het spelen van een computerspel niet de grootste aanslag op je spieren of uithoudingsvermogen, er zijn veel voormalige topspelers die zeggen dat je na je vierentwintigste eigenlijk al te oud bent. Je hebt dan niet meer de reflexen en vingervlugheid van de jonge spelers, die met bijna speels gemak meer dan 250 spelacties per minuut kunnen maken.
Braintank
Het duurde niet lang voordat een groot aantal topspelers zich volledig ging richten op poker. Het was een overstap die niet al te drastisch was; ze waren immers al behoorlijk gewend geraakt aan het leventje achter het computerscherm. En het kwam een aantal spelers ook niet verkeerd uit dat ze, ondanks hun verprutste studie (oorzaak: StarCraft), toch uitzicht kregen op een leventje waarin ze zich over geld niet al te veel zorgen hoefden te maken.
Op het eerste gezicht lijken de verschillen tussen poker en StarCraft groot, en hadden de StarCrafters niet zo gek veel meer aan hun reflexen en vingervlugheid toen ze eenmaal gingen pokeren. Aan de andere kant: ze waren wél gewend om zich voortdurend bezig te houden met het gladstrijken van zwaktes in hun spel. Ook was de aanwezigheid van andere overstappers een groot voordeel. Strategieën werden binnen deze ‘braintank’ uitgewisseld en ook voor valkuilen als slecht bankroll management werd tijdig gewaarschuwd. Hierdoor konden de pokernewbies zich met stoomcursussen in korte tijd opwerken tot hogere limieten.
En ook die vlugge vingers kwamen alsnog van pas, vooral bij het spelen van meerdere tafels tegelijk. “Als ik geen StarCraft had gespeeld, had het waarschijnlijk veel langer geduurd voor ik op meer dan 10 tafels had kunnen spelen”, aldus Raszi, “En dan had ik het spelletje veel minder snel kunnen leren, omdat ik dan een fractie van het aantal handen had gespeeld. Het multitasken, de muissnelheid die ik met StarCraften ontwikkeld heb, daar heb ik veel aan gehad bij poker.”
Niet alle StarCraft-spelers hebben echter een succesvolle overstap naar poker kunnen maken. Sommige spelers konden niet wennen aan de bad beats die je in poker nu eenmaal regelmatig voor de kiezen krijgt. StarCraft is een spel waarbij de geluksfactor te verwaarlozen valt. Als je significant beter bent dan iemand anders, dan weet je zeker dat je zult winnen. Goed spel zal zich direct vertalen naar goede resultaten. Bij poker is dat anders, en moet je geduld en relativeringsvermogen kunnen opbrengen om niet op tilt te gaan. Dit kostte Lex Veldhuis in het begin ook veel moeite. “Ik heb heel erg moeten wennen aan verliezen en onrechtvaardigheid in poker, maar vrienden lachten me uit als ik liep te janken over een bad beat. Dan leer je het snel af. Nu waardeer ik het juist dat een pannenkoek zijn geld erin trapt met bijna niks. Als hij wint komt hij morgen weer terug, dus zó erg is het ook weer niet.” Toch kent ook RaSZi voorbeelden van StarCraft-spelers die niet het geduld gehad hebben om deze belangrijke pokerles te leren.
Niettemin is het clubje spelers dat de overstap met succes gemaakt heeft opvallend groot en onverminderd ambitieus. Het valt zeker te verwachten dat we in interviews met kersverse braceletwinnaars vaker zullen horen dat deze persoon een StarCraft-verleden heeft. Maar het zou ons ook niet verbazen als we een tijdje niets meer van ze horen. Dit jaar hoopt Blizzard namelijk het uiterst langverwachte StarCraft 2 uit te brengen. En dat zal vast en zeker fanatiek gespeeld worden… al hoeven de heren dat waarschijnlijk niet meer voor het geld te doen!
N.B. Dit is een herplaatsing uit Poker Magazine. Lex Veldhuis levert online exclusief bijdragen aan www.pokernews.nl.
Die gasten verdienen echt zieleg veel geld 🙂
Die gasten verdienen echt zieleg veel geld 🙂