Paul Berende speelt open kaart: “Ik was de waarde van geld verloren”

Paul Berende werd vorige maand tweede in zowel de Sunday Warm-Up als de Sunday Million. Betekenen die tweede plaatsen ook een tweede kans voor ‘padjes’? PokerCity ging met hem in gesprek over de moeilijkste periode uit zijn pokercarrière.

Paul Berende behoort al jaren tot de top van de Nederlandse pokerscene. In totaal vergaarde de 27-jarige Brabander, live en online, ruim acht miljoen dollar prijzengeld. In 2009 kreeg zijn pokercarrière een bliksemstart doordat hij het €1.500 event van de MCOP op zijn naam schreef, goed voor €151k. Een jaar later won hij bovendien het Main Event van de Dom Classics (€100k). Verder won padjes nog onder meer de PokerStars Hold’em Challenge in Namur (€120k) en pakte hij grote cashes bij de European Poker Tour. In 2013 werd hij tweede bij een WPT in het Oostenrijkse Baden (€130k).

De ‘padbox’ leek onaantastbaar. Jaar na jaar verdiende Berende bakken met geld en de Brabander leefde op grote voet. Tot vorig jaar. Afgelopen februari werd bekend dat ‘padjes’ schulden had. WCOOP Main Event winnaar Fedor Holz maakte op het internationale pokerforum TwoPlusTwo bekend dat Berende stiekem backingsgeld gebruikt had om schulden af te betalen. Berende moest door het stof: hij bekende zijn fouten en besloot met hulp van anderen het roer om te gooien. Hij kwam met een plan en in minder dan een half jaar bouwde Berende vanuit het niets weer een bankroll. Als kers op de taart werd hij vervolgens tweede in zowel de Sunday Warm-Up als de Sunday Million, samen goed voor zo’n $200.000. In een gesprek met PokerCity vertelde Berende hoe hij de afgelopen maanden heeft beleefd:

Hoe kan een speler als padjes nou broke gaan?
“Er zijn meerdere redenen waardoor je je bankroll kunt verliezen. Voor mij speelde slecht bankrollmanagement een grote rol. Ik speelde de afgelopen jaren veel live toernooien en hoewel ik regelmatig cashte en geen extreme verliezen kende, gaf ik simpelweg te veel geld uit aan de dingen er omheen. Ik lette nauwelijks op mijn uitgaven, nu zie ik wel in dat ik de waarde van geld was verloren. Ik had op jonge leeftijd al veel geld gewonnen met poker. Als ik er nu eerlijk naar kijk, had ik zeker destijds, niet de juiste persoonlijkheid om hier goed mee om te gaan. Ik heb me ook onvoldoende bezig gehouden met een mogelijke belastingaanslag. Toen die belastingaanslag kwam, viel die veel hoger uit dan ik had verwacht. Dat kostte me een groot deel van mijn bankroll.”

Wanneer besefte je dat het mis ging?
“Ik was gewend geraakt aan het leuke wereldje van de live toernooien. De realiteit was dat ik die toernooien op een gegeven moment niet meer kon spelen, dat was iets wat ik toen niet in zag. Ik had toen een verstandige keuze moeten maken en een stap terug moeten doen, maar het was voor mij heel moeilijk om tegenover de buitenwereld te laten merken dat het minder goed ging. Ik deelde alleen mijn successen met anderen, de negatieve kant hield ik voor mezelf. Ik ben geld gaan lenen van mensen, terwijl ik eigenlijk al wist dat ik het waarschijnlijk niet op korte termijn terug zou kunnen betalen. Ik was het ene gat met het andere aan het vullen. Je zegt tegen jezelf dat het vanzelf wel weer een keer goed komt. Ik had geen geld meer om online te spelen en ik vroeg Fedor of hij me wilde backen. Het was confronterend dat ik moest vragen om backing. Toen besefte ik pas echt in welke situatie ik mezelf had gebracht. Ik begon ook helemaal verkeerd aan die backing, want ik wist dat ik snel iets zou moeten gaan verdienen om schuldeisers terug te kunnen betalen.”

Fedor Holz gaf Paul in goed vertrouwen de beschikking over tienduizenden dollars.

Ben je de backing met Fedor aangegaan met de intentie om zijn geld te gebruiken om schulden af te lossen?
“Nee, zeker niet. Het is uiteindelijk zo gelopen omdat ik mezelf in het nauw heb gedreven met eerdere leningen. Het is logisch dat als je veel geld leent bij mensen, dat ze op een gegeven moment het wachten beu zijn. De mensen die nog geld van me kregen zaten me op mijn nek en op het moment dat Fedor $30k naar mijn account overmaakte was het voor mij te verleidelijk om de makkelijkste uitweg te kiezen. Ik maakte zijn geld naar mijn schuldeisers over, in plaats van dat ik toe gaf dat ik geen cent meer had. Dat was natuurlijk totaal verkeerd, maar de stap om richting mijn familie te stappen was voor mij nog veel groter. Ik heb de verkeerde keuze gemaakt, ik had veel eerder aan de bel moeten trekken. Ik heb nooit iemand betrokken in mijn situatie. Inmiddels besef ik hoe belangrijk het is om al je voortgang te delen met vrienden en familie. Ik heb te lang alles in mijn eentje alles willen doen, ik heb alles alleen op willen lossen. Daarmee heb ik het helemaal verkloot voor mezelf en anderen opgezadeld met mijn problemen.”

In het topic op TwoPlusTwo heb je het wel over je broer. Betrok je hem wel in jouw voortgang?
“Hij was voorafgaand aan dat topic zich ook niet bewust van hoe dingen gingen. Maar sindsdien ben ik helemaal open en eerlijk richting hem. Ik merk dat het veel prettiger communiceert en hij heeft me enorm geholpen.”

Wist je eigenlijk dat Fedor dat topic op TwoPlusTwo zou gaan openen?
“Nee. Hij had me een bericht gestuurd via Facebook dat hij het binnen 12 uur zou gaan doen als ik niet zou reageren, maar dat bericht las ik pas toen het topic er al was. Ik kan het hem niet kwalijk nemen want ik had gewoon al veel te ver laten komen. Achteraf denk ik dat het goed voor me geweest is dat het op deze manier naar buiten is gekomen. Het was moeilijk op het begin, maar ik kan sindsdien wel met de mensen in mijn omgeving eerlijk over mijn situatie praten. Het was hard en confronterend, maar ik ben uiteindelijk blij dat het bekend geworden is. Het heeft een proces in werking gezet, wat uiteindelijk tot een oplossing heeft geleid.”

Hoe heb je die eerste dagen na dat het topic op TwoPlusTwo verscheen ervaren?
“Je leest zelf de dingen die er gezegd worden en je krijgt berichten binnen van mensen die willen weten of de geruchten kloppen. Aanvankelijk wist ik nog niet goed hoe ik daar op moest reageren. Toen ik eenmaal de stap gezet had om alles eerlijk op te biechten tegenover mijn broer, viel er een last van mijn schouders. We besloten samen dat het voor mij het beste was om gewoon eerlijk en open te zijn en aan een oplossing te gaan werken.”

Het leek er ook meteen op dat je er samen met Fedor uit zou komen, hij wilde je zelfs nog een kans geven.
“Toen Fedor eenmaal wist wat er exact gebeurd was, wilde hij niet op dezelfde manier met de backing doorgaan. Maar hij had wel zoiets van; als je openheid geeft richting de mensen die nog geld van je krijgen en tegenover mij dan wil ik je de kans en de tijd geven om dit op te lossen. In overleg met Fedor en andere schuldeisers hebben we een langetermijnplan gemaakt om het geld terug te gaan verdienen. Natuurlijk wist hij dat het lang kon gaan duren om het terug te winnen. Het was geen realistische optie om het binnen een acceptabele termijn terug te verdienen met een gewone nine-to-five baan. Hij had er meer vertrouwen in dat ik het geld terug zou winnen met datgene waar ik goed in ben: poker. Het was belangrijk voor hem dat we een goed plan hadden. Met heel veel hulp van anderen hebben we uiteindelijk een prima plan gemaakt. Het is natuurlijk allemaal veel sneller gegaan dan verwacht, maar ik had er veel vertrouwen in dat het op termijn goed zou komen. Het was op dat moment nog wel de vraag hoe we het op zouden lossen met de make-up (red: opgebouwde verlies tijdens gebackte periode) maar dat was niet de eerste prioriteit. Fedor vond het vooral belangrijk dat schulden, waaronder ook het geld dat ik hem verschuldigd was buiten de make-up, eerst afgehandeld werden en uiteindelijk heeft hij me een relatief fair aanbod gedaan om ook de make-up bij hem af te kopen. Er was nog wel wat discussie over wie als eerste zijn geld terug zou krijgen, iedereen wil het natuurlijk het liefst zo snel mogelijk terug, maar ook daar zijn we uit gekomen. Inmiddels is alles afgehandeld en heeft iedereen zijn geld terug.”

Was het moeilijk om bepaalde mensen onder ogen te komen toen dit hele verhaal bekend geworden was?
“Ik wist niet zo goed hoe mensen er zouden reageren. Ik twijfelde of ik weer live zou spelen, maar toen ik in Venlo weer eens een toernooi speelde heb ik eigenlijk alleen maar opbeurende reacties gehad. Het viel me reuze mee. Ik vond het moeilijker om mijn situatie eerlijk naar familie en vrienden over te brengen. Dat zijn de mensen met wie je heel je leven doorbrengt, maar ook dat is uiteindelijk mee gevallen. Ik ben er geen vrienden door verloren, banden zijn alleen maar sterker geworden.”

Normaal gesproken is er weinig begrip voor mensen die rommelen met geld van anderen. Waarom waren de reacties bij jou zoveel milder denk je?
“Mensen die langer in de pokerwereld zitten weten waarschijnlijk wel hoe ik in elkaar zit. Ik heb geen slechte intenties. Ik ben extreem dom met geld omgegaan. Ik ben zwak geweest. Toen ik besefte dat ik echt in de shit zat wilde ik alles oplossen en ik ben niet weggelopen van mijn probleem. Het is nu aan mij om goodwill terug te winnen bij mensen, om te laten zien dat je als persoon kunt veranderen. Je kunt fouten maken in je leven, maar het gaat er om hoe je er mee om gaat. Als je laat zien dat je er van leert en dat je het ook anders kunt doen, dan denk ik dat je een tweede kans kunt verdienen. Ik zeg niet dat mensen mij dat moeten gunnen, al sta ik op een positieve manier in het leven en ik hoop dat mensen mijn situatie ook vanuit een positief perspectief kunnen bekijken.”

Hoe heb je op zo’n korte termijn het tij hebt weten te keren?
“Het scheelde voor mij enorm dat er een duidelijk plan was. Ik hoefde niet meer telkens aan iemand uit te leggen waarom ik hem nog niet terug had betaald. Iedereen wist waar ze aan toe waren en dat gaf mij meer rust. Natuurlijk zijn er meerdere factoren geweest waardoor het zo goed verlopen is, variantie speelt ook een belangrijke rol, maar die rust was wel erg belangrijk voor me. Daarnaast heb ik hele goede begeleiding gehad van een mental coach. Hij heeft me geholpen om alles gestructureerd aan te pakken.”

Wat betekent dat voor jou, gestructureerd?
“Vroeger hield ik geen schema’s bij van waar ik mee bezig was. Ik deed altijd gewoon waar ik zin in had, hield geen ritme aan en sliep heel onregelmatig. Dat ging jaren goed, maar op een gegeven moment worden de games moeilijker en kun je je niet meer veroorloven om zo makkelijk met alles om te gaan. Je moet het professioneler aan gaan pakken. Je wint tegenwoordig echt niet zomaar een paar ton per jaar. Je moet veel met je game bezig zijn en op andere vlakken ook stabiel zijn wil je echt nog een goede winnaar zijn. Ik heb veel te lang aangerommeld. Als je te lui wordt en te weinig aan je game werkt, dan blijf jij stil staan, terwijl anderen vooruit gaan.

Hoe heb je het pokerwise aangepakt, ben je highstakes toernooien blijven spelen?
“Ik heb me eerst echt weer omhoog moeten grinden vanaf lage stakes, maar ik kreeg ook veel kansen van mensen waardoor het allemaal wat sneller is gegaan. Ik kreeg aanbiedingen om bijvoorbeeld op zondag en tijdens de SCOOP wat hogere buy-ins spelen. Het plan was dat ik vijf dagen in de week zou spelen. Maandelijks was het doel om rond 1.000 games te spelen. Op het begin was ik nog wel aan het testen of ik beter ’s ochtends of ’s avonds kon spelen. Na verloop van tijd ben ik toch vooral ’s avonds gaan spelen. Ondanks dat de velden overdag kleiner zijn, ligt je verwachtingswaarde ’s avonds gewoon veel hoger. De variantie ligt ook hoger, maar gelukkig ging het vanaf het begin af aan dusdanig goed dat ik comfortabel ’s avonds kon spelen. Ik probeerde een vast ritme aan te houden. Ik startte mijn laatste reguliere toernooien rond elf uur en mijn laatste turbo’s rond half één zodat ik in ieder geval niet dagelijks tot acht uur ’s ochtends aan het spelen was. Ik hield alles bij in online sheets, zodat de mensen die nog geld van me kregen mijn voortgang konden volgen.”

Was het moeilijk om terug te gaan naar de micro’s?
“Een toernooi blijft voor mij een toernooi. Ik moest wel een aantal aanpassingen maken. Op die lagere stakes is het wat meer auto-klikken. Ik ben meer tafels gaan spelen, want de velden zijn ook gewoon veel groter. Mijn edge zit hem juist in de eindfases dus moet je meer volume gaan maken en hopen dat je een paar mooie runs hebt. Vanaf dat moment is het zaak om te zorgen dat je de juiste focus hebt en dat je daar van profiteert.”

Met die grote velden kan het lang duren voordat je weer wat diepe runs hebt. Is dat niet frustrerend?
“Ik poker lang genoeg om mij daardoor niet meer te laten beïnvloeden. Ik hou me niet bezig met het resultaat van een ongelukkige hand bijvoorbeeld. Het gaat om de beslissingen die je maakt, niet om het resultaat. Het is belangrijker dat je kritisch bent naar je eigen spel, of je nu wint of verliest. Dankzij het plan ben ik mij actiever bezig gaan houden met reflecteren op mijn eigen beslissingen.”

Een goede mindset vasthouden op de lage stakes ging je dus goed af, maar hoe zit dat dan als je aan de finaletafel van een Sunday Major zit?
“Ik voelde eigenlijk nauwelijks druk. Ik heb bij de laatste veertien, dertien spelers van de Warm-Up wel beseft hoe belangrijk het was om de finaletafel te halen en dan gaat mijn hartslag ook wel omhoog, maar ik heb niet het idee dat mijn beslissingen erdoor beïnvloed werden. Na die score kon ik al een groot deel van mijn schulden inlossen, waardoor ik er bij de eindfase van de Sunday Million al helemaal niet meer over nadacht. Voor mijn gevoel speelde ik honderd procent geconcentreerd zonder me druk te maken over randzaken.”

$200k prijzengeld in twee toernooitjes. Easy game padbox.
“Ik realiseer me echt wel dat dit niet de standaard is, maar ik heb er wel vertrouwen in dat het zonder die grote cashes ook gelukt zou zijn. Dan had het wellicht een jaar of zelfs twee jaar geduurd en waren er misschien wat meer swings geweest, echter met een goed plan en de juiste randvoorwaarden kun je veel bereiken. Ik heb dingen lange tijd slecht aangepakt, toch denk ik niet dat mensen echt twijfelen aan mijn kwaliteit als toernooispeler.”

Dus je ziet nog wel een toekomst voor jezelf als professioneel pokerspeler?
“Dat is wel een onderwerp waar ik over nadenk. Je wil op een gegeven moment wel een exitplan hebben. Ik wil dit niet heel mijn leven blijven doen, omdat ik er niet genoeg voldoening uit haal. Ondanks dat het geld interessant is, denk ik niet dat dat je grootste drijfveer moet zijn in je leven. Maar ik weet van mezelf dat ik nog niet klaar ben met poker. Ik heb zoveel uren geïnvesteerd in poker dat ik er wel iets aan over wil houden. Mijn vertrouwen is bovendien nog steeds heel groot. Ondanks dat de games de afgelopen drie jaar veel zwaarder zijn geworden, heb ik wel het idee dat ik nog wel een tijdje mee kan. Ik moet me vooral realiseren dat het geen ego-game is en dat ik het doe om geld te verdienen. Het doel moet niet zijn om miljonair te worden. Het gaat er niet om dat je laat zien dat je de Super Tuesday ook een keer kunt winnen. Je moet niet elke highstakes turbo aan willen klikken. Als je realistisch bent lig je misschien een half procent voor op het veld in zo’n Super Tuesday. Je gaat er alleen gewoon nooit 30.000 van spelen in je leven. Mensen onderschatten de bankroll die je nodig hebt om longterm dat soort toernooien te spelen. De swings zijn zo groot, het is het gewoon niet waard.”

Betekent dit dat je bepaalde toernooien gewoon niet meer gaat spelen?
“Ik zal qua SCOOPs en WCOOPS een stuk realistischer zijn, niet langer alle highs aanklikken. Ik weet van mezelf dat ik buy-ins tot $500 beat, in de allerhoogste stakes zijn de edges in verhouding tot de swings gewoon te klein. Als je slecht runt in de hoge buy-ins speel je de lagere buy-ins gewoon voor niks. Ik waag liever op zijn tijd een shotje in een live toernooi, dan dat ik nog echte hoge toernooien aanklik online. Live zijn de edges vaak ook veel groter.”

Vorig jaar zat je rond deze tijd in Vegas. Baal je dat je er dit jaar niet bij bent?
“Dat zijn juist dingen waar ik vooruitgang in heb geboekt. Mijn prioriteiten liggen nu bij langetermijndoelen. Als je naar Vegas gaat kun je in één toernooi veel geld winnen, maar dat is een kortetermijngedachte. Ik ga nu goed online en wil me vooral bezig houden met mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik zie later wel of ik me nog een keer voor een live toernooi in het buitenland kan kwalificeren. Dat is nu gewoon geen prioriteit. Ik hou het voorlopig bij online poker en bij live toernooien in Holland Casino.”

Wat wil je de lezers meegeven?
“In een wereld waar zoveel geld in omgaat wordt eigenlijk nog steeds onderschat hoe belangrijk dat mentale gedeelte is. Ik denk dat veel spelers profijt zouden kunnen hebben bij een coach. Of dat nou een van je maten is, iemand uit je familie of een professionele coach, dat maakt niet zoveel uit. Het is onwijs belangrijk dat je met mensen kunt praten juist ook wanneer het moeizaam gaat. Wanneer je alleen verantwoordelijkheid naar je zelf hoeft af te leggen is het heel eenvoudig om gemakzuchtig te zijn. Iedereen is daarin natuurlijk wel verschillend. Er zijn genoeg personen die op alle vlakken stabiel genoeg zijn om de juiste beslissingen te maken wanneer ze veel geld in handen krijgen. Ik heb bijvoorbeeld veel respect voor Ruben Visser. Ik denk dat hij op heel veel vlakken sterk is, dat maakt hem ook zo’n goede pokerspeler. Hij zal niet snel tilten en hij maakt verstandige beslissingen wat geld betreft. Ik had eerder kunnen leren van dat soort jongens. Achteraf besef ik wel dat ik dingen anders aan had kunnen pakken. Het heeft niet veel zin om naar het verleden te blijven kijken, wel het is goed om te realiseren dat je dingen niet goed hebt aangepakt zodat je er in de toekomst iets mee kunt doen.”