Nederlandse EPT-winnaars

Op onze pagina over de European Poker Tour (EPT) vind je alle informatie over de grootste en succesvolste toernooireeks van Europa. Sinds jaar en dag vieren deze festivals van PokerStars hoogtij. De Nederlandse spelers wisten er ook grote successen te boeken, die de fervente pokerliefhebber zo voor de geest kan halen. In dit artikel vind je het overzicht van de Nederlandse EPT-winnaars die internationaal uitblonken. Van Noah Boeken tot Derk van Luijk, van stops in Kopenhagen, Barcelona tot aan Monte-Carlo.

INHOUD – Nederlandse EPT-winnaars

• Overzicht Nederlandse EPT-winnaars
• Noah Boeken – 2005 – Kopenhagen
• Rob Hollink – 2005 – Monte-Carlo (Grand Final)
• Constant Rijkenberg – 2009 – San Remo
• Pieter de Korver – 2009 – Monte-Carlo (Grand Final)
• Ruben Visser – 2013 – Londen
• Jasper Meijer van Putten – 2016 – Praag
• Gilles Simon – 2023 – Cyprus
• Derk van Luijk – 2024 – Monte-Carlo

Overzicht Nederlandse EPT-winnaars

Noah Boeken – 2005 – Kopenhagen

Toen de EPT werd opgericht in het najaar van 2004 behoorde Noah Boeken tot de Nederlandse pokertop. Het zou niet lang duren tot de Amsterdammer zich ook internationaal liet gelden. Bij de tweede EPT ooit, georganiseerd in Londen, bereikte Boeken al de finaletafel. Hij eindigde op de zesde plaats, één plek hoger dan leermeester en goede vriend Marcel Luske. Een paar maanden later wist Boeken deze prestatie al te verbeteren, en hoe! In Kopenhagen haalde hij wederom de FT, met een veld van 156 runners waren de toernooien velen malen kleiner dan vandaag de dag.

Wederom bereikte ook Luske hier de belangrijkste tafel, en finishte dit keer als negende. Boeken kreeg het flink op de heupen en kon in de eindfase om de hoogste prijzen spelen. De Engelse pro Julian Thew (4e) viel net buiten de ereplaatsen, terwijl Charalambos Xanthos (3e) uit Cyprus het brons pakte. Zo kon Boeken heads-up strijden tegen Ram Vaswani, eveneens een grote naam uit Engeland. Boeken trok aan het langste eind zegevierde voor zo’n 1,1 miljoen aan Deense Kronen, dat was omgerekend €147.133.

Het bleek de opmaat voor een zeer succesvolle pokercarrière. Hij schreef onder meer in 2013 het MCOP Main Event op zijn naam. Drie jaar later was Boeken de sterkste in de High Roller in ‘zijn’ Amsterdam. Op de online tafels maakte onze landgenoot furore op PokerStars onder de nickname ‘Exclusive’. De laatste jaren focust Boeken zich op zijn eigen bedrijven en pokert hij af en toe nog als hobby. Vooral de MCOP, WSOP en PCA kunnen nog geregeld op zijn aanwezigheid rekenen.

Rob Hollink – 2005 – Monte-Carlo (Grand Final)

De EPT riep in 2005 na de reguliere EPT-stops de Grand Final in het leven. Deze finale had een hogere buy-in van €10.000 en werd (in eerste instantie) gespeeld in Monte-Carlo. 211 spelers schreven zich in, waardoor er al meer dan €2 miljoen in de prijzenpot kwam. Rob Hollink cashte als enige Nederlander, en zou een geweldige run beleven. Hij had zich de jaren ervoor al toegelegd op het poker en stond te boek als een goede, ervaren speler.

In Monte-Carlo bereikte Hollink de finaletafel en ook daar ging het crescendo. Het podium werd bereikt, waar de Zweed Alexander Stevic als nummer drie eindigde (€178.000). Zo kwam Hollink heads-up tegen Brandon Schaefer, de Amerikaan die eerder in het jaar de stop in Deauville al op zijn naam had gezet. De Groninger zorgde er echter voor dat zijn tegenstander niet voor de tweede keer kon juichen. Hollink shipte voor liefst €635.000, vandaag de dag nog altijd de grootste live cash uit zijn carrière.

Hollink zou in de daaropvolgende jaren nog heel wat successen boeken. Zo werd hij in 2008 de eerste Nederlandse braceletwinnaar door in Las Vegas een $10K event te winnen voor $496.931. Op eigen bodem zegevierde hij nog in 2017 bij de WPT High Roller in Amsterdam. Online zette ‘batoelrob’ ook de nodige resultaten neer, zowel in het No Limit Hold’em als verschillende mixed games. In de laatste jaren zien we enkel nog live cashes van Hollink bij de WSOP.

Constant Rijkenberg – 2009 – San Remo

Na het verstrijken van de eerste jaren van de EPT volgde een Nederlands titeldroogte van vier jaar. Totdat werkelijk vanuit het niets Constant Rijkenberg de vaderlandse pokerscène in rep en roer bracht. Deze jonge pokeraar was bij het grote publiek compleet onbekend toen hij aan zijn triomftocht in San Remo begon. Op de Hendon Mob-pagina van Rijkenberg prijkte tot dat moment enkel een bescheiden cash in een Utrechts €100 toernooitje.

Ondertussen waren de velden bij de EPT’s veel groter dan in de eerste jaren van de toernooireeks. In Noord-Italië kreeg de organisatie 1,178 deelnemers bij elkaar, die om geweldige prijzen streden. Rijkenberg stoomde door naar de finaletafel, waar de ervaren Belg Pierre Neuville (9e, €78.800) als eerste pas op de plaats moest maken. De Nederlander beleefde een run die zijn weerga niet kende. Met agressief spel en zeer gewaagde plays legde hij zijn concurrenten het vuur aan de schenen. Een podiumplaats kwam binnen handbereik, vervolgens klaarde Rijkenberg de klus heads-up.

Na het verslaan van Kalle Niemi streek onze landgenoot de hoofdprijs van liefst €1.508.000 op. Wát een moment! De mensen die denken dat er een pokerheld voor de toekomst was geboren hadden het helaas mis. Zo snel als Rijkenberg bekendheid verwierf, zo snel verdween hij ook weer uit de picture. Zijn laatste cash dateert uit 2015 in een klein €50 toernooi vanuit Alicante. De laatste jaren lijkt hij het pokerwereldje achter zich gelaten te hebben. De herinnering aan San Remo neemt echter niemand hem meer af.

Pieter de Korver – 2009 – Monte-Carlo (Grand Final)

Ook in de 2009 vond de Grand Final van de EPT weer plaats in Monte-Carlo. Hierbij hoopten de Nederlandse deelnemers in de voetsporen te treden van Rob Hollink. De buy-in van €10K werd 935 keer afgetikt. Vanuit de Oranje enclave diende zich redelijk vanuit het niets – te vergelijken met Rijkenberg in San Remo – een nieuwe kampioen aan. Pieter de Korver haalde de finaletafel en zette daar een geweldig staaltje neer. Marc Naalden was eveneens dichtbij de FT, maar strandde zuur als 10e (€125.000). Niet getreurd voor Naalden die in de zomer van 2009 in Las Vegas een bracelet zou winnen.

Deze run van De Korver werd destijds betiteld als ‘comeback van de eeuw’. De Leeuwarder begon de finaletafel al short en hield na een verloren coinflip minder dan drie big blinds over. Er volgde echter een ommekeer die zijn weerga niet kende. De Korver leek geen hand meer te kunnen verliezen en bond diverse concurrenten aan de zegekar. Het eindigde in de heads-up met Matt Woodward, waar er voor een verschil van liefst een miljoen werd gekaart. De Korver zette de kers op de taart en shipte voor een hele machtige €2,3 miljoen. WAUW!

Het bleek de opmaat voor een aantal zeer succesvolle jaren met meerdere cashes boven de ton. Successen werden gevierd bij de MCOP, Hold’em Challenge Namur en PCA. Waar je de naam van De Korver vele jaren op de verschillende toptoernooien van tevoren al kon invullen, ging hij langzaam maar zeker steeds minder events spelen. De laatste cashes komen voornamelijk vanuit Rozvadov en zijn thuisstad Leeuwarden.

Ruben Visser – 2013 – Londen

Wederom volgden vier jaren zonder Nederlandse EPT-titel, al wil dat zeker niet zeggen dat de pokeraars uit ons kikkerlandje in de diverse grote series geen successen boekten. Er stond een nieuwe generatie vaderlandse pro’s op met onder meer Paul Berende, Joep van den Bijgaart, Michiel Brummelhuis en Ruben Visser. Laatstgenoemde had al een aantal fraaie resultaten neergezet, maar de definitieve doorbraak kwam bij de EPT in Londen.

Samen met Raoul Refos maakte Visser een diepe run in de Engelse hoofdstad, waar er 647 entry’s waren afgekomen op het Main Event. Refos – tien jaar later nog altijd zeer actief in het circuit – strandde bij de laatste twee tafels op plek zestien (£20.000). Visser had de smaak te pakken en bereikte de finaletafel. Gelouterde namen als Chris Moorman (8e, £57.000), Christopher Frank (6e, £112.000), Steve O’Dwyer (5e, £146.000) en Theo Jorgensen (4e, £183.000) vielen af. Bij de laatste drie sloot Visser een deal, om vervolgens de klus te klaren. In de heads-up werd er met aas-vrouw afgerekend met de tienen van Mantas Visockis, door de vrouw op de river.

Zo viel de eerste prijs van £595.000 Visser ten deel, omgerekend een mooie €680.000. Een jaar later vierde de Amsterdammer nog een prachtige titel, die in het MCOP Main Event (€225.000). Het bleken echter de laatste jaren uit de professionele pokercarrière van ‘rubenrtv’, die ook online het nodige had neergezet. Hij wilde ook maatschappelijk zijn steentje bijdragen en zegde de pokerwereld vaarwel. Zijn laatste cash dateert van de MCOP in 2018. Visser staat nog altijd 13e op de Nederlandse All Time Money List, maar zal daar steeds iets verder afzakken. Desondanks kunnen we hem als een van de succesvolste landgenoten beschouwen in het poker.

Jasper Meijer van Putten – 2016 – Praag

Voor de volgende triomf gaan we naar het eind van 2016. De stop in Praag vormt traditioneel de internationale afsluiting van het kalenderjaar. Met de Tsjechische hoofdstad zou Jasper Meijer van Putten een mooie band opbouwen, maar daarover straks meer. De regular beleefde destijds een prima jaar met meerdere cashes rond de €30K. Wat er zich in Praag zou afspelen had ‘Bacchus’ echter geen moment kunnen bevroeden.

De spelersvelden werden bij de EPT rond die jaren steeds groter, in dit geval kwam het tot 1.192 inschrijvingen. Van Putten haalde de finaletafel en ook daar liep het als een trein voor Meijer van Putten. David Peters was de grootste naam aan de FT. Beide spelers haalden het podium, samen met Marton Czuczor. Dealbesprekingen bij de laatste drie liepen op niets uit, waarna Peters het brons pakte (€397.300). De Nederlander en de Hongaar maakten vervolgens heads-up wel een deal. Meijer van Putten zegevierde door met koning-boer tegen pocket tweeën een boertje op de flop te hitten.

Zo kwam de machtige hoofdprijs van €699.300 de kant op van onze landgenoot. Dat Meijer van Putten zich in Praag als een vis in het water voelde, werd de jaren erna veelvuldig bevestigd. Zo zette hij in 2017 t/m 2019 daar nog cashes van liefst €150.000, €111.600 en €202.048 neer. De voorbije jaren pokert Meijer van Putten nog wel, maar is het op een lager pitje gezet. Hij besteedt zijn aandacht vooral aan een eigen bedrijf.

Gilles Simon – 2023 – Cyprus

Tussen 2017 en 2023 gebeurde er veel rond de EPT. PokerStars besloot tot een rebranding waarbij de EPT kwam te vervallen en mikte op de internationalere toernooireeksen bij het PokerStars Championship. Dit bleek geen succes, waarna de European Poker Tour in 2018 als herboren terugkwam op de pokerkalender. In 2020 en 2021 kon er nauwelijks live gepokerd worden door de uitbraak van COVID-19. Na de herstart in 2022 bleek het spelletje populairder dan ooit. In oktober 2023 stond er een nieuwe Nederlandse kampioen op, zo waar tijdens de eerste editie van een nieuwe EPT-locatie.

De organisatie koos voor het Mediterraanse eiland Cyprus als nieuwe bestemming. In een veld van 896 entry’s lieten de spelers uit de Lage Landen zich flink gelden. Bart Lybaert eindigde als 20ste en Kenny Hallaert (10e) liep op een haar na de finaletafel mis. Gilles Simon was bezig aan een geweldige run en zorgde voor heel wat spektakel op de livestream. Met de 6-bet bluf met aas-vrouw, waarmee Dag 4 eindigde, verwierf onze landgenoot heel wat nieuwe fans. Simon begon de finale als chipleader, viel terug en rechtte toch weer de rug. Hij kwam heads-up met Andrea Dato en klaarde de klus. Met top pair won de Nederlander van de twee overkaarten bij de Italiaan.

Simon kon het feest vieren met de Nederlandse rail en shipte de hoofdprijs van $1.042.000. Wat een moment in de nog vroege carrière van Simon. De voormalig Twitcher vertelde er alles over in onze PokerCity Podcast. Waar veel voormalig EPT-winnaars uit Nederland langzaam uit het circuit verdwenen, lijkt het heugelijke moment bij Simon eerder een kickstart voor een succesvolle pokerloopbaan. De voormalig Twitcher zette online al veel fraaie resultaten neer in een korte periode. ‘TaxationIsTheft’ werkt vanuit Wenen verder aan zijn game, en zal alleen maar verder groeien. We zijn dus zeker nog niet van Simon af. Gelukkig maar!

Derk van Luijk – 2024 – Monte Carlo

Tussen de EPT-victories van Jasper Meijer van Putten (2016) en Gilles Simon (2023) zat liefst zeven jaar, voor de volgende Nederlandse triomf hoefde de pokerliefhebber veel minder lang te wachten. Slechts één stop zat er tussen Simons zegetocht op Cyprus en de nieuw gekroonde held Derk van Luijk, die vriend en vijand verraste in Monte-Carlo. In 2024 wist de organisatie een Main Event neer te zetten met 1.208 entry’s, een nieuw record in het vorstendom.

Van Luijk kaartte zich naar de eindfase van het toernooi, waar hij in een heuze rollercoaster terecht kwam. De Hagenaar bereikte de finaletafel waar hij als shortie de eerste afvaller leek te worden. Met zijn aas-boer kwam hij terecht tegen de pocket azen van Philipp Wenzelburger. De flop leverde Van Luijk een flushdraw op, maar die bleek hij niet nodig te hebben om te winnen. Na de boer op de turn viel er nog één op de river, goed voor trips! Onze landgenoot stoomde door naar het podium, waar hij letterlijk dacht uitgeschakeld te zijn. Tegen Rania Nasreddine stond Van Luijk achter met op tegen . De river bracht de , maar Van Luijk realiseerde zich niet dat hij daarmee de hogere two pair had gemaakt. Zo ontsnapte hij opnieuw.

De heads-up werd een even bloedstollende als slopende strijd tegen Boris Angelov, maar de relaxte Van Luijk leek niet onder de indruk van de omstandigheden. Na vele plottwisten maakte hij het af met aas-vrouw tegen koning-zeven. Zo kroonde Van Luijk zich tot achtste Nederlandse EPT-winnaar, de semi-pro streek liefst €1 miljoen op. Hij treedt ook in de voetsporen van Rob Hollink en Pieter de Korver, die eerder in Monte-Carlo toesloegen. Van Luijk schoot in een klap de top-30 van de Nederlandse All-Time Money List binnen, terwijl hij zo’n beetje al zijn cashes pas na 2022 behaalde. Onze kikkerlandje is een topper in de hoog geprijsde toernooien rijker, en ook nog eens iemand die geweldig presteert!