De Week met Rolf & Gerthein – Week 36

Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen.Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.

Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander.

Eerdere afleveringen: klik hier

Week 36

Boersma >>> Slotboom

Herr Schlossbaum,

Dank voor je vorige brief. Ja, dat mag ook wel eens gezegd worden! Genoeg aanknopingspunten voor discussie dit keer. Laat ik beginnen met de analyse van die ge-openfolde Azen, want daarbij poog je tenminste daadwerkelijk in te gaan op wat ik vraag en dat is in deze “briefwisseling” al heel wat.

Helaas gaat het daar meteen al mis, omdat je reactie ongeveer zo verongelijkt is als een… tja, laten we zeggen: als een Viggo Waas op twitter. Dat komt vrees ik vooral voort uit slecht begrijpend lezen: je schrijft het samengevatte oordeel ‘omfglol’ aan mij toe, terwijl ik toch vrij duidelijk maak dat het hier de consensus van de aanwezige spelers betrof. En dit zijn gelukkig allemaal mensen met een heel wat indrukwekkender palmares dan ik (al kan dat nauwelijks als aanbeveling gelden), vooral op het gebied van No Limit Hold’em cashgames. Ik zou graag namen noemen, maar voor je het weet slinger jij PokerTableRatings weer aan om te ontdekken dat deze grootheden lang niet zoveel verdienen als wordt gedacht. En de volgende rel staat pas ingepland voor over drie weken.

Maar goed, die Azen dus. Je stelt me een heleboel vragen waarvan ik, bij het merendeel, nou juist hoopte dat jij ze zou willen beantwoorden. Immers: als ik zélf precies je gedachtengang kon formuleren – de ranges van handen die je tegenstander kon hebben, die hij dacht dat jij kon hebben, die hij dacht dat jij dacht dat hij kon hebben, et cetera – dan was ik helemaal niet bij je aangeklopt voor een analyse van deze specifieke hand (heck, dan schreef ik deze column niet eens, omdat waarschijnlijk meer zou kunnen verdienen met scherp, foutloos poker!). Meest hilarisch is wel de vraag “Had ik wel echt azen?” – niet eens een retorische, want je verzoekt me enkele regels verderop om daadwerkelijk antwoord te geven. Wat moet ik daarop zeggen? “Ja, Rolf, je had écht Azen!”?!

Ik hoop dan ook dat jij je eigen vragen wilt beantwoorden, aangezien alleen die antwoorden jouw gedachtengang in deze hand zou kunnen ontsluieren… en dat was nu juist de oorspronkelijke vraag. En nou niet gaan zeggen dat je het allemaal niet meer precies weet, want handen waarin je Azen openfoldt na een enkele flopraise zijn zelfs voor de grootste nits nog wel bijzonder genoeg om te onthouden (zeker als je tegenstander daarna laat zien een luttele top pair te hebben). En als je het echt niet meer precies weet, formuleer dan – met inachtname van de informatie die ik wél verschafte* – eens een aantal voorwaarden die deze pas in deze situatie correct zouden kunnen maken.

De rest van je verhaal is, zoals ook de spaarzame reaguurders erkennen, solid. Wel is het jammer dat je het PokerCity-publiek slechts je Volkskrant-leftovers gunt, terwijl de goegemeente van PokerInfo mag genieten van een ronduit sprankelend stuk over je 3LT-avonturen. Wat heeft Mariken Maal-Hogenhout van onze eigen Pitboss niet heeft? Nee wacht, geef daar maar liever geen antwoord op (niet dat je dat van plan was… dat doe je immers nooit).

Maar goed, op het stuk over pokerverslaving is inhoudelijk niks aan te merken. Het enige wat ik zou kunnen zeggen is dat het een beetje open deuren zijn… maar ik ben me er terdege van bewust dat die deuren alleen open staan voor ons pokerspelers en -liefhebbers. Dat ze voor sommige anderen potdicht zitten, ervoer ik laatst persoonlijk.

Op vrijdag 27 augustus was ik namelijk uitgenodigd om over exact ditzelfde onderwerp te babbelen in het NCRV-programma Stand.Café op Radio 1 (hier terug te luisteren, voor als je echt even helemaal niks te doen hebt). Kennelijk stond ik nog op een lijstje bij onze gereformeerde vrinden (het was de derde keer dat ik in het programma zat), vanuit de tijd dat ik nog wat voorstelde in de pokerwereld. Ik werd dan ook aangekondigd als ‘hoofdredacteur van Poker Magazine’ en je kent me, ik ben te bescheiden om iemand live on air te corrigeren, zeker wanneer het een grootheid als Frank du Mosch betreft. Ja, dat waren tijden… inmiddels retourneert zelfs Nicky Roeg m’n telefoontjes niet meer, maar dat weten ze bij de Publieke Omroep niet!

Naast mijzelf schoven aan: D66-kamerlid Fatma Koser Kaya (ik ben er het type mens niet naar om de term troetelturk te gebruiken en soms, heel soms is dat best jammer) en VARA-bobo Altan Erdogan. Ik hoopte inhoudelijk te kunnen discussiëren over de voors en tegens van legalisering/regulering, maar in plaats daarvan werd poker alweer pijlsnel in het verdomhoekje geplaatst. Pokeraars werden afgeschilderd als maatschappelijk onaangepaste figuren, die bovendien vaker wel dan niet een snuifje coke nodig hadden om etmalen lang aan hun monitoren gekluisterd te blijven terwijl ze hun geld met bakken tegelijk wegklikten.

Met de moed der wanhoop trachtte ik over te brengen dat (drugs)verslaafde probleempokeraars uitwassen zijn (minder talrijk zelfs dan cokesnuivers in de radio- en televisiewereld). Dat poker volgens diverse experts lang niet zo verslavend is als andere vormen van gokken die wél via een licentiestelsel zijn vrijgegeven, speelautomaten voorop. En dat mensen verslaafd zijn aan de gekste dingen – hamburgers, rubber of zelfs dat ene filmpje waarin ik Rolf Slotboom nadoe – maar die worden ook niet verboden (al zou dat in het geval van dat laatste voorbeeld misschien overwogen moeten worden). Maar de tijd was beperkt: er moest binnen het krappe halfuurtje dat het programma duurde ook nog gekwebbeld worden over formatieperikelen en bezuinigingen… onderwerpen waar mevrouw Koser Kaya verrassend genoeg ook al niks zinnigs aan bij te dragen had.

Ach ja, de Tweede Kamer… het is, hoe zeg ik dit netjes? Heb je wel eens een boek besteld bij Amazon of Bol.com? Het beste Nederlandstalige pokerstrategieboek ooit, bijvoorbeeld? En dat je dan een net iets te grote doos krijgt thuisgestuurd, met – naast dat felbegeerde bonkje topliteratuur – vooral vulmateriaal? Luchtkussentjes, of van die piepschuim-noodles… Dat is de Tweede Kamer: een klein puikje aan topmateriaal, een heleboel vulsel.

Maar nu dwaal ik echt af. De kern is dit: poker is, zoals wij nu beide hebben proberen uit te leggen, voor het overgrote deel van de spelers vooral een leuke hobby. Van hen speelt het merendeel verliezend, maar verstandig: men zet geen geld in dat men niet kan missen. Maar daarmee vertel ik jou en de lezers van PokerCity niks nieuws… en zo’n boodschap is hier daarom niet per sé op z’n plaats. Hij past mogelijk beter in, laten we zeggen, een soortement gedrukt periodiek – een tijdschrift of krant – dat zich richt op een bredere doelgroep – zeg, het hele Nederlandse volk. Een ‘volks-krant’ dus, zogezegd. Of roep ik dan iets heel geks?

Bis zur nächsten Woche!

– Gerthein

* Korte recap: RS raiset preflop, HD callt in positie. Men zit ruim 50 BB diep. Flop komt T 6 2 rainbow. RS bet uit, HD, die speelt, raiset (naar eigen zeggen achteraf: “om te kijken waar ik sta”). Hierop open-foldt RS . And there was much rejoicing.

Eerdere edities: klik hier