Iedere week bespreken Rolf Slotboom & Gerthein Boersma op informele wijze niet alleen de pokerwereld, maar ook hun eigen beslommeringen. Op droogkomische, satirische en soms zelfs roddelachtige wijze delen zij iedere week hun opvattingen met PokerCity, door de lezer een blik te gunnen op hun ongecensureerde mailverkeer.
Elke woensdag verschijnt zo’n mail online, en de week erop de reactie van de ander.
Eerdere afleveringen: klik hier
Week 14
Boersma >>> Slotboom
Beste RS,
Dank voor je uitgebreide reactie van vorige week… en dan gebruik ik de term ‘reactie’ niet slechts losjes, maar botweg inaccuraat. ProTip: het is bij een brief- annex mail-wisseling wel de bedoeling dat je enigszins de indruk wekt de voorgaande brief annex mail daadwerkelijk gelezen te hebben. Of was je soms weer vergeten je medicatie in te nemen, waardoor je voor enkele momenten vergat dat er ook andere mensen bestaan? Ja, dat kan gebeuren!
Enfin, gelukkig heb je de ruimte benut om te babbelen over je favoriete onderwerp en expertise bij uitstek: Rolf Slotboom het poker. Dat is toevalligerwijs ook een onderwerp dat onze lezers schijnt te boeien, dus zo bezien geen probleem. En je snijdt een goed punt aan: ook ik heb me, in de schaarse keren dat ik bij je aan tafel zat, in hoge mate verbaasd over het feit dat spelers je maar blijven afbetalen, terwijl ze eigenlijk beter zouden moeten weten. Dat is een gave die je terecht maximaal uitbuit. Uit het feit dat je er (niet voor het eerst!) openhartig in een column over spreekt, blijkt bovendien dat je ervan overtuigd bent dat de pokerspelende goegemeente hier hoe dan ook vrolijk mee door zal gaan. Ongetwijfeld zal dus ook mijn volgende hartenkreet geen enkel zichtbaar effect sorteren: MENSEN, HOU EENS OP MET HET AFBETALEN VAN BEROEPSNITS ALS ROLF SLOTBOOM! En gelukkig maar, want je succes is je natuurlijk van harte gegund en een welgemeende felicitatie voor je WSOP-kwalificatie is hier zeker op z’n plaats.
Zelf heb ik me, op een homegame hier en daar na, deze week vooral opgesteld als passieve pokerconsument. Het was weer mooi om Lex bezig te zien in High Stakes Poker en het zal wel aan mij liggen, maar ik kon wederom niet veel fouts in zijn game ontdekken. Dat je Phil Ivey volledig terecht reraiset en de beste man net op dat moment besluit om één van z’n gepatenteerde zieke blufs af te vuren… tsja, gevalletje ‘jammer/helaas’ lijkt me zo. Daarnaast heb ik genoten van een artikel bij de concurrent (het mag inmiddels bekend zijn dat ik geen fan ben van de portmanteau ‘conculega’) waarin Lex een uitgebreide gesproken toelichting geeft bij zijn spel in elke key hand tot dusver ( link niet gegeven, niet uit concurrentieoverwegingen maar omdat ik het simpelweg niet meer terug kon vinden op de site in kwestie… de link toevoegen in de reacties mag! UPDATE: Zie HIERRR, met dank aan Webjoker). Ja, ’tot dusver’, want ik vernam uit zeer betrouwbare bron dat er nog wel degelijk wat (uitermate fraaie!) HSP-handen van Lex zullen volgen, in weerwil van wat geïmpliceerd werd aan het eind van de vorige aflevering. Al kan het nog zomaar een weekje of vier duren voor we die te zien krijgen.
Ik zou nu kunnen vragen wat jij van Lex’ optreden vond, maar goed… ik sneed dat onderwerp vorige keer ook al aan en het antwoord was toen “Ik zit goed in mijn vel!”. Niettemin hoor ik het graag, ook omdat ik weet dat je, meer in het algemeen gesproken, een ongezouten mening hebt over de toekomst van poker op televisie (zoals al bleek uit je interview met beroepsreaguurder Dave van de Metro, gisteren op diens pokerpagina).
Eén medium waarin poker mijns inziens weinig toekomst heeft, is in elk geval film. Onlangs bleef ik bij het zappen weer eens hangen bij Casino Royale op één van de filmnetten, een op zichzelf uiterst vermakelijke rolprent… totdat men besluit ergens halverwege een potje te gaan kaarten. En wat voor potje! Nu snap ik dat in het poker de grens tussen geluk en vaardigheid bij leken niet altijd duidelijk is, maar de donk die dit scenario inmekaar gedraaid heeft maakt het wel errug Bond (lolol). Niet minder dan vier spelers pushen in de climactische en allesbeslissende hand hun chippies over de lijn… en natuurlijk is alles voor Bassie James met z’n straight flush, die hij slowrollend omdraait met een zelfgenoegzame harses alsof ie de kaarten hoogstpersoonlijk uit het deck tevoorschijn heeft doen komen door middel van pure wilskracht. Dit terwijl met die hoeveelheid mazzel zelfs Henk Albronda het internationale terrorisme nog zou kunnen verslaan. Verplaats mijnheer Bond een stoeltje naar rechts in die hand en het enige wat hij overhoudt is een license to tilt.
Nu zul je misschien tegenwerpen dat er wel degelijk minimaal één aardige pokerfilm bestaat in de vorm van Rounders (of dat zou je kúnnen tegenwerpen, als je de tijd zou nemen dit stuk daadwerkelijk te lezen). Maar hoewel in die film ons favoriete spelletje een stuk respectvoller behandeld wordt dan in het 007-epos, is ook Rounders pokertechnisch gezien niet helemaal serieus te nemen. Neem alleen al de befaamde Oreo-tell van Teddy KGB, die ongeveer even subtiel en realistisch is als ’s mans Russische accent. En het overkoepelende probleem blijft dat geen enkele pokerfilm genoeg rekening houdt (of kán houden) met het verschijnsel variantie: men is gedwongen om net te doen alsof het winnen van een enkel toernooitje of cashgame-sessie van Grote Betekenis is. Ooit las ik ergens de volgende treffende analogie: stel dat de climactische winnende goal in een standaard sportfilm plotseling afgekeurd wordt omdat de scheids een muntje heeft geworpen en deze op ‘kop’ is gevallen. In een realistische pokerfilm zou een dermate grote anticlimax volstrekt voorstelbaar zijn; en dat is ook meteen de voornaamste reden dat onze favoriete sport zich eigenlijk niet leent voor films.
Over het relatief recente wanproduct Lucky You kan ik slechts melden dat mij ergens eind 2007 de eer te beurt viel om met een beroemdheid uit deze film aan tafel te zitten: Norris, een seniele oude dealer in Binions die in Lucky You de rol speelt van een seniele oude dealer in Binions. Een mooi stukje typecasting dus, en ’s mans artritis zorgde er in elk geval voor dat ik mezelf niet langer de slechtste kaartenschudder in de stad hoefde te noemen. Maar het feit dat mijn tafel ongeveer een vijfde van het aantal handen speelde dat aan de overige tafels werd gedeeld kwam mijn Expected Value natuurlijk niet ten goede.* Enfin, dat verhaal zal voor een andere keer zijn, want daar is deze rubriek niet voor bedoeld. Ik bedoel: Stel je voor dat ik hier maar een beetje een lulverhaal zou gaan houden over een door mijzelf gespeeld pokertoernooi dat verder geen mens boeit! Het idee alleen al.
Rest mij nog mijn vooralsnog onbeantwoorde exit question te herhalen: Is er in het poker ‘no such thing as a free lunch’? Of is het stiekem toch wel erg makkelijk om, als bovengemiddeld slimme jongeman/jongedame, in dit wereldje een goed belegde boterham bij elkaar te klikken? Ik vermoed dat je weloverwogen antwoord iets zal zijn in de richting “Vorige week speelde ik een pokertoernooitje met Ronald de Boer en ik ga je precies vertellen hoe dat ging!” Ook goed.
Tot sinas en de groenten**!
-Gerthein
* “En die was al niet jofel!”, zou je nu kunnen opmerken, als je mij de volgende keer wél een schimpscheut zou willen toevoegen. Want die ontbraken, naar jouw eigen zeggen, in je monoloog van vorige week volledig. Dus die opmerking over ‘al-dan-niet-gelukte persiflages’ moest kennelijk als compliment worden opgevat?
** …zoals de onvolprezen Jeroen Smits altijd zijn hoogwaardige Call-TV optredens steevast afsloot. Minstens even mooi was het woordgrapje waarmee deze moppentopper de hele Reclame Code Commissie in de luren wist te leggen: om de leverancier van de te winnen ‘kleurentelevisie mét afstandsbediening’ subtiel te eren, werd deze hoofdprijs (immers: het betrof hier niet zomaar een zwart-wit tv zónder afstandsbediening!) aangeprezen met de kreet “ergens anders zie je ‘m sony”. Briljant toch, hoe deze taalkunstenaar zich behendig door de mazen in de mediawet manoeuvreerde! En dus terecht dat Smits op 1 april jongstleden bij Hart van Nederland mocht opdraven als grappen-expert, om de gebeurtenissen van deze zo historische dag wat broodnodige duiding mee te geven. Je merkt: op het gebied van waardeloze tv-trivia omtrent vierde garnituur BNers buig ik voor niemand!
Ik zie dat ik niet de enige ben die vond dat de brief van Rolf niet echt een brief was! Mooi werk, met wat ‘simpelere taalgrapjes/kwinkslagen’ ditmaal. Wat meer mijn niveau 🙂
Wat betreft het (inderdaad kwalitatief hoogstaande) stukje over HSP bij de concurrent, dat is te vinden onder het strategie gedeelte aldaar. En over strategie gesproken, ook daar gaan we op PokerCity zeer binnenkort wat meer mee doen.
Maar ik dwaal af: mooi werk!
Ik zie dat ik niet de enige ben die vond dat de brief van Rolf niet echt een brief was! Mooi werk, met wat ‘simpelere taalgrapjes/kwinkslagen’ ditmaal. Wat meer mijn niveau 🙂
Wat betreft het (inderdaad kwalitatief hoogstaande) stukje over HSP bij de concurrent, dat is te vinden onder het strategie gedeelte aldaar. En over strategie gesproken, ook daar gaan we op PokerCity zeer binnenkort wat meer mee doen.
Maar ik dwaal af: mooi werk!
Fantastisch geschreven weer!
Arme Rolf krijgt er flink van langs, benieuwd wat hij gaat reageren.
Lex sucks on High stakes by the way. Nam ik het vorige keer nog flink voor hem op tegen de haters, moet ik nu helaas toegeven dat ik het helemaal niets vond. Het was overduidelijk dat Lex zijn comfortzone niet kon vinden aan tafel. Zoals hij op Twitter zelf ook meld: Watch Phil Ivey own my soul! Hij is een goede speler en dat blijft zo, maar helaas dit optreden was ruk,, maar hij mag met zijn connecties vast nog eens langs komen voor een herhaling en ik weet zeker dat hij het dan anders doet.
Tip: A big hand for the little lady (oudje) vind ik zelf een hele leuke pokerfilm en kan ik iedereen aanraden. Laat me wel even weten wat je er van vond.
Fantastisch geschreven weer!
Arme Rolf krijgt er flink van langs, benieuwd wat hij gaat reageren.
Lex sucks on High stakes by the way. Nam ik het vorige keer nog flink voor hem op tegen de haters, moet ik nu helaas toegeven dat ik het helemaal niets vond. Het was overduidelijk dat Lex zijn comfortzone niet kon vinden aan tafel. Zoals hij op Twitter zelf ook meld: Watch Phil Ivey own my soul! Hij is een goede speler en dat blijft zo, maar helaas dit optreden was ruk,, maar hij mag met zijn connecties vast nog eens langs komen voor een herhaling en ik weet zeker dat hij het dan anders doet.
Tip: A big hand for the little lady (oudje) vind ik zelf een hele leuke pokerfilm en kan ik iedereen aanraden. Laat me wel even weten wat je er van vond.
🙂 http://bit.ly/bdPVef
🙂 http://bit.ly/bdPVef
En trouwens, gaat jouw expected value trouwens niet gewoon omhoog als je vijf keer minder handen speelt in vergelijking met de overige tafels?
En trouwens, gaat jouw expected value trouwens niet gewoon omhoog als je vijf keer minder handen speelt in vergelijking met de overige tafels?
@Webjoker: Thanks! Zie nu waar de schoen wrong; ik zocht in Nieuws en vervolgens nog tussen de profielen & interviews, ipv. Strategie. Link is toegevoegd.
Wat die EV betreft: is dat een ‘verborgen schimpscheut’ (zoals Rolf het pleegt te noemen) of
@Webjoker: Thanks! Zie nu waar de schoen wrong; ik zocht in Nieuws en vervolgens nog tussen de profielen & interviews, ipv. Strategie. Link is toegevoegd.
Wat die EV betreft: is dat een ‘verborgen schimpscheut’ (zoals Rolf het pleegt te noemen) of
heeft die albronda dan zoveel massel dat hij het internationale terrorisme kan bestijden of hit hij de one outers zoals laats op de sateliet voor het mainevent voor zaterdag
james bond senior
heeft die albronda dan zoveel massel dat hij het internationale terrorisme kan bestijden of hit hij de one outers zoals laats op de sateliet voor het mainevent voor zaterdag
james bond senior
Hoe vertel je een alcoholist dat hij moet stoppen met drinken? Dat is net zoiets als: hoe vertel je iemand een beroepnit als Rolf af te betalen. Dat werkt niet. Ook ik maar me daar schuldig aan. Zodra ik de beroepsnit (vanaf nu BN) een of meerdere muntjes in het midden zie leggen, dan liggen mijn muntjes er bijna als vanzelfsprekend ook al. En de kick van gewonnen BN muntjes is ook vele malen groter dan normaal. De blik, het gedrag, de woorden van de BN’r op het moment dat hij voelt dat zijn muntje(s) hem dreigen te verlaten… Heerlijk! Dat moment is waar je het als pokerspeler allemaal voor doet. Ik zeg altijd: BN muntjes zijn dubbele muntjes.
Hoe vertel je een alcoholist dat hij moet stoppen met drinken? Dat is net zoiets als: hoe vertel je iemand een beroepnit als Rolf af te betalen. Dat werkt niet. Ook ik maar me daar schuldig aan. Zodra ik de beroepsnit (vanaf nu BN) een of meerdere muntjes in het midden zie leggen, dan liggen mijn muntjes er bijna als vanzelfsprekend ook al. En de kick van gewonnen BN muntjes is ook vele malen groter dan normaal. De blik, het gedrag, de woorden van de BN’r op het moment dat hij voelt dat zijn muntje(s) hem dreigen te verlaten… Heerlijk! Dat moment is waar je het als pokerspeler allemaal voor doet. Ik zeg altijd: BN muntjes zijn dubbele muntjes.
@ Kees: Hahaha
@ Flip: Ook meer *mijn* niveau, hoor! 😉
@ Rhea: Rolf is een counterspecialist… dus die slaat vast wel weer terug. Al dan niet op geniepige wijze! 😉
@ Spek: Topstuk!
@ Kees: Hahaha
@ Flip: Ook meer *mijn* niveau, hoor! 😉
@ Rhea: Rolf is een counterspecialist… dus die slaat vast wel weer terug. Al dan niet op geniepige wijze! 😉
@ Spek: Topstuk!
Haha omdat winnen tegen bepaalde spelers blijkbaar extra veel waard is, hebben tegenstanders schijnbaar altijd de juiste odds voor een call 😀
En LOL@ Norris, bij wie ik vorig jaar ook enkele keren aan tafel mocht plaatsnemen. De man kan nog net zijn arm bewegen, zoveel beschermingsmateriaal zat er omheen 😀 Zijn humor kwam ook uit 1928 en daar kon de gemiddelde tegenstander aan tafel (die in 1928 allemaal in hun tienerjaren zaten) ook hartelijk om lachen steeds…
Toffe column!
Haha omdat winnen tegen bepaalde spelers blijkbaar extra veel waard is, hebben tegenstanders schijnbaar altijd de juiste odds voor een call 😀
En LOL@ Norris, bij wie ik vorig jaar ook enkele keren aan tafel mocht plaatsnemen. De man kan nog net zijn arm bewegen, zoveel beschermingsmateriaal zat er omheen 😀 Zijn humor kwam ook uit 1928 en daar kon de gemiddelde tegenstander aan tafel (die in 1928 allemaal in hun tienerjaren zaten) ook hartelijk om lachen steeds…
Toffe column!
Lex had het over een zwaar iritante omaha speler met half lang haar en een staatje die hij zwaar iritant vond. Hoe heeft Gertheim zo kunnen infiltreren bij Lex? 😉
Lex had het over een zwaar iritante omaha speler met half lang haar en een staatje die hij zwaar iritant vond. Hoe heeft Gertheim zo kunnen infiltreren bij Lex? 😉
Op z’n Rolfjes zachtjes inlikken
Op z’n Rolfjes zachtjes inlikken
Rolf heeft per ongeluk zijn collumn omgewisseld met De Week met Rolf & Gerthein en jij hebt hem hier op zeer treffende wijze op gewezen ! Super stuk, vooral de details hier en daar waren top 🙂
Rolf heeft per ongeluk zijn collumn omgewisseld met De Week met Rolf & Gerthein en jij hebt hem hier op zeer treffende wijze op gewezen ! Super stuk, vooral de details hier en daar waren top 🙂
Sikkes uit Grunn (deze is voor jou, Rolf).
Ik denk dat je het mis hebt als je zegt dat poker en films geen goed echtpaar kan zijn, GH. Van de onwetenden wat betreft het spelletje op het groene vilt, hoor ik namelijk alleen maar positieve geluiden over films als Rounders en Casino Royale. Ook ik erger me kapot aan de hoogst bizarre climax, maar dat geldt alleen voor de pokerende minderheid.
Het grote publiek, dat poker puur en alleen ziet als het ‘gokspelletje waarin je lekker kunt bluffen, maar alles hangt natuurlijk af van de kaarten die je krijgt en die er op het board vallen, kijk maar naar PokerStars want daar had ik eens AA en verloor ik’, waardeert deze films namelijk wel degelijk.
Verder leent de pokerwereld an sich zich uitstekend voor mooie schimmige verhaallijnen. De ronduit spectaculaire overval op de EPT Berlijn zou je bijvoorbeeld prachtig in een filmscript kunnen vangen door de overval te laten plegen door een paar degenerate gokkers die zich op zieke wijze niet wisten te kwalificeren voor het toernooi, en vervolgens naar een andere manier zochten om hun gram te halen. Ofzo.
Dat was het wel weer even. Tot sinas!
Sikkes uit Grunn (deze is voor jou, Rolf).
Ik denk dat je het mis hebt als je zegt dat poker en films geen goed echtpaar kan zijn, GH. Van de onwetenden wat betreft het spelletje op het groene vilt, hoor ik namelijk alleen maar positieve geluiden over films als Rounders en Casino Royale. Ook ik erger me kapot aan de hoogst bizarre climax, maar dat geldt alleen voor de pokerende minderheid.
Het grote publiek, dat poker puur en alleen ziet als het ‘gokspelletje waarin je lekker kunt bluffen, maar alles hangt natuurlijk af van de kaarten die je krijgt en die er op het board vallen, kijk maar naar PokerStars want daar had ik eens AA en verloor ik’, waardeert deze films namelijk wel degelijk.
Verder leent de pokerwereld an sich zich uitstekend voor mooie schimmige verhaallijnen. De ronduit spectaculaire overval op de EPT Berlijn zou je bijvoorbeeld prachtig in een filmscript kunnen vangen door de overval te laten plegen door een paar degenerate gokkers die zich op zieke wijze niet wisten te kwalificeren voor het toernooi, en vervolgens naar een andere manier zochten om hun gram te halen. Ofzo.
Dat was het wel weer even. Tot sinas!
Thanks voor de reacties!
@Kees: Het frappante is dat ik, toen ik nog vrij nieuw was in de pokerwereld, al eens een artikel las over de pokergame in HC Amsterdam. Ook toen al ging het over Rolf – die ik toen nog totaal niet kende -, een speler die alleen de beste handen (hand?) speelde maar toch (tot verbazing van enkele van de andere pro’s) afbetaald kreeg omdat spelers het niet konden laten op hem te ‘jagen’. Als iemand nog weet om welk tijdschrift het ging (mogelijk Nieuwe Revu?), dan hoor ik dat graag.
@Sikkes: Ik denk dat de poker*wereld* wel degelijk vruchtbaar materiaal is voor een filmscript. Alleen het spel zelf is minder geschikt dan de meeste andere sporten. Een beetje zoals in de gemiddelde pokercolumn de verhalen over de spelers doorgaans leuker zijn dan de ‘flop komt’-gedeeltes.
@las21vegas: Ik noemde gewoon de eerste naam die in me opkwam die waarschijnlijk niet al te snel gecast zal worden in de rol van 007. 😉 Weet eigenlijk niet of Henk al dan niet een luckbox is. 🙂
Thanks voor de reacties!
@Kees: Het frappante is dat ik, toen ik nog vrij nieuw was in de pokerwereld, al eens een artikel las over de pokergame in HC Amsterdam. Ook toen al ging het over Rolf – die ik toen nog totaal niet kende -, een speler die alleen de beste handen (hand?) speelde maar toch (tot verbazing van enkele van de andere pro’s) afbetaald kreeg omdat spelers het niet konden laten op hem te ‘jagen’. Als iemand nog weet om welk tijdschrift het ging (mogelijk Nieuwe Revu?), dan hoor ik dat graag.
@Sikkes: Ik denk dat de poker*wereld* wel degelijk vruchtbaar materiaal is voor een filmscript. Alleen het spel zelf is minder geschikt dan de meeste andere sporten. Een beetje zoals in de gemiddelde pokercolumn de verhalen over de spelers doorgaans leuker zijn dan de ‘flop komt’-gedeeltes.
@las21vegas: Ik noemde gewoon de eerste naam die in me opkwam die waarschijnlijk niet al te snel gecast zal worden in de rol van 007. 😉 Weet eigenlijk niet of Henk al dan niet een luckbox is. 🙂