UTG: Forummoderator ‘Blackopc’ over valkuilen in poker

In onze rubriek ‘Under The Gun’ komen PokerCity forumleden aan het woord over hun pokerervaringen maar vooral ook over hun leven buiten poker. In deze editie de pokerervaringen van forummoderator ‘Blackopc’ die vroeg in zijn pokercarrière tegen zijn persoonlijke valkuilen aanliep.

Forumnickname: Blackopc

Hoe kom je aan de nickname ‘Blackopc’?
De nickname kwam tot stand tijdens het tweede livetoernooi wat ik speelde, waar ik gedeeld eerste werd. De organisator vroeg naar mijn nickname en ter plekke bedacht ik Blackopc. Mensen denken vaak dat het met het spel Blackops te maken heeft, maar dat bestond toen nog niet eens. Het staat voor een zwarte Opel Astra OPC, dat vond ik toen een mooie auto.


De toenmalige lievelingsauto van ‘Blackopc’

Hoe ben je ooit in aanraking gekomen met poker?
Poker begon voor mij vijftien jaar geleden met Five Card Draw poker in de schoolkantine. We speelden eigenlijk om kleingeld maar dat kon soms toch vrij hoog oplopen. Zeker omdat we vaak quitte of dubbel deden door middel van de hoogste kaart trekken. Maar gelukkig trakteerde de winnaar dan altijd op “de Mac” zodat je als verliezer toch nog iets terug zag van je geld.

Iets meer dan tien jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met No-Limit Hold’em, een vriend nam me mee naar een toernooitje in de buurt en ik werd zowaar derde. Ik bleef contact houden met die jongens die deelnamen aan het toernooi en later werden er regelmatig cashgames gespeeld. We hebben we zelfs meerdere ‘Pokerparcs’ weekendjes georganiseerd; waarbij we een weekend lang gingen kaarten in een Centerparcs huisje. Daar schreef ik dan na afloop een verslagje van op Pokerinfo.

Maar je speelde toen nog niet online?
Nee, maar dat begon niet lang daarna. Ik ben begonnen op Part[Po]ker. Of het nu van die gratis $50 actie was of dat ik zelf gestort heb weet ik niet meer maar het ging op zich wel lekker op het begin. Ik speelde cashgames en het niveau was echt dramatisch in die tijd. Na een paar jaar werd het niveau steeds hoger en ik bleef hangen op hetzelfde niveau.

Hoe kwam dat denk je?
Ik ben heel competitief, wil heel graag wil winnen en als ik verlies dan wil ik graag meer spelen om te laten zien dat ik het wel kan. Dat is met sporten, maar dus ook met poker zo. Ik merkte aan mezelf dat ik constant de cashier aan het refreshen was om te zien of ik up of down stond en naarmate ik down stond ging mijn spelniveau ook naar beneden. Je bent bijna in trance met je scherm, je ziet alleen nog maar de cijfers van je cashier, je ziet elk pocket pair als mogelijke set en dus call je daar veel te veel mee, je kunt mooie handen niet meer folden, je speelt veel langer dan gepland. Je gaat met een leeg gevoel naar bed en kunt er zelfs niet van slapen. En wat doe je dan? Je gaat shotjes nemen op hogere stakes om het verlies te compenseren. Dat je dan op 1000NL met pocket vrouwen tegen pocket azen aanloopt zul je altijd zien dan.

Dat klinkt niet helemaal gezond.
De grens tussen verslavend gedrag en iets doen wat je leuk vindt is dan heel klein. Wanneer je verliest met poker doordat je slecht speelt, kost het je bovendien ook nog eens geld. Tegenwoordig speel ik geen cashgames meer online, over gaan op toernooipoker was voor mij de beste optie. Bij toernooipoker weet je vooraf wat je kunt verliezen en als je weet dat je een edge hebt op het veld dan heb ik er minder moeite mee om een verliessessie te draaien. Wat uiteraard ook bij variantie hoort.

Hoe heb je die overstap naar toernooipoker gemaakt?
Ja, zo’n 4 jaar geleden sprak ik met Dimitri ‘Dimi’ van Leent over toernooipoker, en met name over het spelen op de kleinere sites. Ik heb veel coaching van hem gehad in de beginfase en na een tijdje ben ik voor mezelf gaan spelen. Ook hier merkte je dat het niveau de laatste jaren enorm is gestegen. Door die stijging ging ook de variantie omhoog wat mij een paar maanden geleden heeft doen besluiten om een soort van Aardappelprakker-challenge aan te gaan. Ik ben terug gegaan naar de lagere stakes om vanaf daar weer een bankroll op te bouwen. Als ik blut zou gaan, zou dat het einde betekenen en dan zou ik volledig stoppen met poker. Inmiddels is die startroll al verdrievoudigd dus aan stoppen hoef ik voorlopig nog niet te denken!

En speel je ook nog live?
Eigenlijk maar sporadisch, door tijdgebrek. De “kaartclub” van mijn vrienden is helaas ook niet meer zo actief.

Hoe ontwikkel je jezelf als pokerspeler?
Ik heb grotendeels mezelf het spelletje aangeleerd, als basis heb ik Harrington on Hold’em I gelezen waarbij ik vooral de handranges vanuit de verschillende posities erin heb gestampt. Dat is toch wel een solide basis geweest. Zelf een pushtabel opstellen bleek heel leerzaam voor toernooipoker.
Verder lees ik veel op het forum en probeer situaties en spots te onthouden en later toe te passen. Ik ben echt niet de beste speler en hoef dat ook niet te worden, met de geringe tijd die ik heb vind ik het wel prima zo en ga ik ook niet nu nog intensief filmpjes kijken en boeken lezen.

Hoe ben je op PokerCity terecht gekomen?
Ik was sinds november 2005 lid van Pokerinfo. Echt een leuke site, waar ik veel heb geleerd en ook leuke dingen gedaan. Zo heb ik bijvoorbeeld via Pokerinfo meegedaan aan het programma Veronica’s Poker, waarin bekende Nederlanders leerden pokeren onder begeleiding van Marcel Luske en Noah Boeken. Ze hadden een ruimte in een hotel afgehuurd en daar namen ze een toernooi op waar zes bekende Nederlanders en een aantal figuranten aan meededen, waar ik er dus één van was. Ik zat aan tafel met Johnny de Mol, die kon wel redelijk kaarten.

Toen het bij Pokerinfo begon dood te bloeden ben ik, mede dankzij Prins Flip – één van de Pokerparcers – een kijkje gaan nemen op PokerCity. Ik had eigenlijk alleen een account aangemaakt om te kunnen chatten tijdens de live report. Mijn eerste post op het forum volgde dan ook pas vele maanden later.

Inmiddels zijn we duizenden posts verder en ben je ook moderator op ons forum

Ja, in mijn privé leven doe ik ook veel vrijwilligerswerk. Ik ben bestuurslid bij een sportvereniging. Ik zie het moderatorschap als een mooie uitdaging om op deze manier mijn steentje bij te dragen aan het forum.

Is het niet moeilijk of vervelend om moderator te zijn?

Nee, het bevalt me prima. Soms lukt het niet altijd om veel online te zijn door de drukte. Je neemt als moderator ook wel eens beslissingen waarvan je achteraf denkt, was dat niet te rigoureus? Maar al doende leert men.

Je bent op ons forum ook actief als backer, hoe bevalt het om mensen te backen?

Ik heb een stuk of tien spelers gehad die onder andere op 888Poker, Part[Po]ker, Full Tilt en op PokerstarsFR hebben gespeeld. De meeste beginnen allemaal met een kleine startroll waardoor het goed op te vangen is mocht het mis gaan. Ik vind het leuk om mensen te coachen, om ze op hun leaks te wijzen. Je steekt er zelf ook wat van op, met name hoe andere mensen denken over poker. Als ze winst maken dan is dat mooi meegenomen, want daar doet de speler het tenslotte ook voor. Maar voor mij is dat niet het belangrijkste, ik haal er ook voldoening uit als mensen op hogere stakes terecht komen doordat ze wat geleerd hebben. 

Avatar
Mark 'Kracht Tonen' Roovers is al sinds 2010 verbonden aan PokerCity. De laatste jaren is hij voornamelijk te bewonderen achter de microfoon op onze livestream, met zijn unieke manier van commentaar geven.

4 Comments

  1. Mooi stuk, eerlijk verhaal over ‘De grens tussen verslavend gedrag en iets doen wat je leuk vindt is dan heel klein’. Respect.

  2. Was je nick op PI ook blackopc of was t daar anders?
    Als oldschool Pi er moet ik je dan kennen!! (iig van naam)

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.